Tahina spectabilis
 Tahina spectabilis | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | arekowce | ||
| Rodzina | arekowate | ||
| Rodzaj | Tahina | ||
| Gatunek | Tahina spectabilis | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Tahina spectabilis J.Dransf. & Rakotoarin. Bot. J. Linn. Soc. 156(1): 84 (-87; figs. 1-3, 5, map). 2008 | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| |||
| |||
Tahina spectabilis – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (popularnie nazywanych palmami), żyjący na Madagaskarze. Palma została odkryta w 2007 roku przez Xaviera Metza, właściciela plantacji w północnym Madagaskarze. Osiąga ok. 18 m wysokości i posiada 5-metrowe liście[4]. Jest hapaksantem – zakwita raz po ok. 50 latach rozwoju, a następnie obumiera.
Populacja tego gatunku w 2008 roku składała się z 91 drzew i siewek[5].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
- ↑ Tahina spectabilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Pavel Macháč. Podobno na Madagaskarze odkryto nową palmę. „21. wiek”, s. 83, Jesień 2010. Warszawa: AMCONEX Sp. z.o.o. ISSN 1689-9237.
- ↑ David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 902, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
Bibliografia
- Dransfield, J., Rakotoarinivo, M., Baker, W.J., Bayton, R.P., Fisher, J.B., Horn, J.W., Leroy, B., Metz, X. (2008). "A new Coryphoid palm genus from Madagascar". Botanical Journal of the Linnean Society, 156(1), 79-91.
Linki zewnętrzne
- Zakwitnij i zgiń – Gazeta Wyborcza. gazetawyborcza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-22)].
