Teodor Gruell-Gretz

Ten artykuł od 2008-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Teodor Franciszek Gruell-Gretz (ur. ok. 1749, zm. 31 sierpnia 1814^[1] w Lublinie) – 14 kwietnia – pierwszy konstytucyjny prezydent Lublina wybrany w 1792, ponownie w 1794.

Życiorys

Pochodził z Warmii. Był zarazem lekarzem medycyny i aptekarzem. Przez wiele lat pełnił obowiązki rajcy miejskiego. Prócz medycyny i farmacji był biegły w botanice i fizyce. Prowadził też aptekę zakonną trynitarzy.

W 1785 otrzymał godność radcy dworu (consiliarius), a trzy lata później król Stanisław August Poniatowski nadał mu tytuł ”aptekarza królewskiego” i zezwolił, by ozdobił swoją aptekę herbem województwa lubelskiego.

W 1809, kiedy do Lublina wkroczyli ułani pułkownika Dominika Dziewanowskiego, obok austriackiego prezydenta Dymitra Władycha funkcję jego zastępcy zgodził się objąć Teodor Gruell-Gretz i sprawować, dopóki władza będzie się znajdować w polskich rękach.

Posiadał dworek-kamienicę oraz przylegającą działkę przy rogatkach warszawskich, obok wejścia do Ogrodu Saskiego. Po śmierci Gruella jego spadkobiercy sprzedali dom Karolowi Linczowi – aptekarzowi, właścicielowi browaru i kilku innych kamienic w Lublinie. W 1830 roku „Gruellowski” dworek nabył od Lincza Skarb Królestwa Polskiego. W latach późniejszych urządzono tam magazyn soli.

Przypisy