Tino di Camaino

Data i miejsce urodzenia

ok. 1280
Siena

Data i miejsce śmierci

1337
Neapol

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo, architektura

Multimedia w Wikimedia Commons

Grobowiec Antonio d'Orso we florenckiej katedrze Santa Maria del Fiore

Tino di Camaino (ur. ok. 1285 w Sienie, zm. 1337 w Neapolu)^[1] – włoski rzeźbiarz i architekt.

Życiorys

Był synem architekta Camaino di Crescentino. Nauki pobierał u Giovanniego Pisano, któremu pomagał w pracach przy fasadzie katedry w Sienie^[1]. W 1311 udał się wraz ze swoim mistrzem do Pizy, gdzie w 1315 stał się odpowiedzialny za prace w tamtejszej katedrze oraz wykonał pomnik nagrobny cesarza Henryka VII Luksemburskiego^[1]. W latach 1319–1320 pracował nad podobnymi dziełami w Sienie i Florencji, w tym nad słynnym grobowcem biskupa Orso w katedrze Santa Maria del Fiore^[1] oraz grobowcem Gastona della Torre w bazylice Santa Croce.

Od 1323 pracował w Neapolu^[1] pod patronatem króla Roberta I Mądrego. Po raz kolejny stworzył serię pomników nagrobnych, między innymi Katarzyny Austriaczki w San Lorenzo Maggiore oraz węgierskiej królowej Marii w Santa Maria Donnaregina.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Tino da Camaino, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00183106 [dostęp 2022-07-29] (ang.).