Tomasz Rosiński

Tomasz Rosiński
Ilustracja
Tomasz Rosiński w 2010
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1984
Ostrów Wielkopolski

Wzrost

192 cm[1]

Pozycja

środkowy rozgrywający

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1998–2003 MOSiR Zabrze
2003–2005 Śląsk Wrocław
2005–2015 Vive Kielce
2015–2016 Chrobry Głogów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2013  Polska 45 (85[2])
Multimedia w Wikimedia Commons

Tomasz Rosiński (ur. 24 lutego 1984 w Ostrowie Wielkopolskim[1]) – polski piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający.

Kariera sportowa

Początkowo występował w MOSiR-ze Zabrze, w barwach którego zdobył w sezonie 2002/2003 177 bramek w Ekstraklasie[3]. W latach 2003–2005 grał w Śląsku Wrocław, będąc w sezonie 2004/2005 jego najlepszym strzelcem (rzucił 143 gole). W 2005 przeszedł do Vive Kielce[4]. W maju 2006, po ostatnim spotkaniu sezonu 2005/2006, wykryto u niego norandosteron. Ukarany został dwuletnią dyskwalifikacją, skróconą następnie do jednego roku[5]. W sezonie 2008/2009 zajął 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy (zdobył 166 bramek)[6]. Oprócz licznych sukcesów na arenie krajowej, wraz z kielecką drużyną dwukrotnie zajął 3. miejsce w Lidze Mistrzów. Łącznie w rozgrywkach LM rzucił w ciągu sześciu sezonów 137 goli[1]. W latach 2015–2016 był zawodnikiem Chrobrego Głogów.

W reprezentacji Polski zadebiutował 20 grudnia 2005 w meczu towarzyskim ze Słowacją (30:25), w którym zdobył pięć goli[7]. W 2010 wystąpił na mistrzostwach Europy w Austrii, zdobywając w ośmiu spotkaniach 17 bramek. Uczestniczył również w mistrzostwach świata w Szwecji (2011), podczas których rozegrał dziewięć meczów i rzucił osiem goli[8]. Ostatni raz w barwach narodowych zagrał 2 listopada 2013 w spotkaniu ze Szwecją (29:28), w którym zdobył pięć bramek[9].

Karierę sportową zakończył latem 2016[10]. Przyczyniły się do tego liczne kontuzje, przede wszystkim kolana, przez które w trakcie czynnego uprawiania piłki ręcznej przeszedł dwanaście operacji (pierwszą w wieku 18 lat, będąc graczem MOSiR-u Zabrze)[11]. Po raz ostatni w Superlidze wystąpił we wrześniu 2015 w barwach Chrobrego Głogów w meczu z Gwardią Opole (23:23; zdobył cztery bramki), w którym zerwał więzadła krzyżowe przednie i uszkodził łąkotkę przyśrodkową[10].

Po zakończeniu kariery został komentatorem nc+[11]. W październiku 2016 dołączył do sztabu szkoleniowego żeńskiego klubu Olimpia-Beskid Nowy Sącz. Jest ekspertem i komentatorem serwisu streamingowego Viaplay Polska podczas Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn, odbywających się w styczniu 2023 w Polsce i w Szwecji[12].

Życie prywatne

Żonaty z piłkarką ręczną Martą Rosińską.

Sukcesy

Vive Kielce
Indywidualne
  • Najlepsza siódemka Ekstraklasy w sezonie 2008/2009[13]
  • 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy: 2008/2009 (166 bramek; Vive Kielce)[6]

Przypisy

  1. ↑ a b c Profil na stronie EHF. eurohandball.com. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  2. ↑ Skład na MŚ 2013 – Polska. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  3. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2002/2003. zprp.pl. [dostęp 2017-01-10].
  4. ↑ Paweł Papaj: Tomek z nami!!!. vive.zetonet.pl, 4 czerwca 2005. [dostęp 2017-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)].
  5. ↑ Chcę już zagrać. zprp.pl, 5 lipca 2007. [dostęp 2017-01-10].
  6. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2017-01-10].
  7. ↑ Nasi skuteczni. vive.zetonet.pl, 20 grudnia 2005. [dostęp 2017-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)].
  8. ↑ Raport z mistrzostw świata w Szwecji 2011. ihf.info. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
  9. ↑ Nerwy na własne życzenie. zprp.pl, 2 listopada 2013. [dostęp 2017-01-10].
  10. ↑ a b Marcin Górczyński: Tomasz Rosiński zakończył karierę. sportowefakty.wp.pl, 26 sierpnia 2016. [dostęp 2017-01-10].
  11. ↑ a b Wojciech Staniec: Odrzucił oferty z Magdeburga i Berlina, przeszedł 12 operacji. Nie boi się nowych wyzwań. handballnews.pl, 2 listopada 2016. [dostęp 2017-01-10].
  12. ↑ Na Viaplay mundial piłkarzy ręcznych skomentują także dziennikarze TVP Sport [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-01-13]  (pol.).
  13. ↑ Północ – Południe 39:37. zprp.pl, 31 maja 2009. [dostęp 2017-01-10].