Trojszyk gryzący
| Tribolium castaneum | |||
| (Herbst, 1797) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | chrząszcze | ||
| Podrząd | |||
| Rodzina | czarnuchowate | ||
| Podrodzina | Tenebrioninae | ||
| Plemię | Triboliini | ||
| Rodzaj | Tribolium | ||
| Gatunek | trojszyk gryzący | ||
| |||
| |||
Trojszyk gryzący (Tribolium castaneum) – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae.
Opis
Chrząszcz o ciele wydłużonym, lekko spłaszczonym, długości od 3 do 3,5 mm[1]. Jego ubarwienie może być rdzawobrązowe[2], rude lub czerwonobrunatne. Trzy ostatnie człony czułków ma żółte, jednakowo szerokie, szersze od poprzednich, tworzące buławkę[1]. Człon końcowy jest okrągły[2]. Głowa mniej masywna niż u trojszyka ulca, z ciemnymi plamkami przy przednim brzegu oka i o tępych policzkach, niewystających poza krawędź oczu. Przedplecze ma prostokątne w obrysie, najszersze pośrodku krawędzi bocznej, regularnie i niezbyt głęboko punktowane. Rzędy na pokrywach są wąskie, ze słabo widocznymi punktami, a międzyrzędy boczne mają tępe żeberka. Stopy cechuje ostatni człon krótszy niż pozostałe razem wzięte[1].
Biologia i występowanie
Gatunek kosmopolityczny. Jego ojczyzną są prawdopodobnie Indie, gdzie występuje pod korą drzew. Synantrop[1]. Występuje w ciepłych pomieszczeniach z przechowywaną żywnością. Odżywia się tam zbożem i jego przetworami, a także kakao, suszonymi owocami, orzeszkami ziemnymi czy imbirem. Spotykany też w zbiorach entomologicznych[1][3]. W Polsce dość rzadko notowany[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 91 Czarnuchowate – Tenebrionidae, Boridae. Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1991, s. 78-81.
- ↑ a b Vladimir Novák: Beetles of the family Tenebrionidae of Central Europe. Praga: Academia, 2014, s. 301-303, seria: Zoological Keys.
- ↑ a b gatunek: Tribolium castaneum (Herbst, 1797). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2016-12-29].
