Trzcinnik leśny

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

trzcinnik

Gatunek

trzcinnik leśny

Nazwa systematyczna

Calamagrostis arundinacea (L.) Roth
Tent. fl. Germ. 1:23. 1788

Synonimy

Agrostis arundinacea (L.)
Calamagrostis silvatica (DC.)
Degeuxia arundinacea (L.) P. B.)

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Trzcinnik leśny (Calamagrostis arundinacea L. Roth.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.

Występowanie

Występuje w całej prawie Europie w strefie umiarkowanej i Azji Mniejszej. We florze Polski gatunek pospolity występuje na stanowiskach naturalnych na obszarze całego kraju.

Morfologia

Pokrój: Żywozielona trawa kępkowa o podziemnych krótkich kłączach.
Łodygi: Nierozgałęzione źdźbła dorastające z kwiatostanem do wysokości 1,2 m, sztywne, pod wiechą nieco szorstkie, przeważnie wyprostowane czasami łukowato wznoszące się.
Liście: Płaskie o długości od 10 do 35 cm, wąskie o szerokości od 4 do 12 mm, wiotkie, odgięte łukowato, przy pochwie nieco owłosione, zwężające się przy podstawie, połyskujące i szorstkie niebieskozielone (żywozielone), przebarwiające się na brązowo, po górnej stronie sinozielone i matowe, a od dołu ciemnozielone lśniące, wyrastające przeważnie z pochwy. Języczek postrzępiony o długości od 2 do 3 mm.
Kwiaty: Zebrane na cienkich gałązkach w puszystą wiechę o długości do 20 cm, wąska, po przekwitnieniu kurczy się. Kłoski o długości od 5 do 6 mm o krótkich szorstkich gałązkach, żółtawe lub czerwonawo-fioletowe z pędzelkowato owłosionym zakończeniem osadki. Ość plewki wyrasta poniżej połowy plewki, mocno zgięta o długości do 7 mm, wystaje z kłoska.
Owoce: Ziarniaki.
Gatunki podobne: Kostrzewa leśna (Festuca altissima).

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, autotrof, hemikryptofit — pączki zimujące znajdują się na poziomie ziemi. Kwitnie czerwiec–sierpień. Kwiaty są wiatropylne. Tolerancyjna na suszę, w pełni mrozoodporna.

Siedlisko: Występuje częsta w kwaśnych dąbrowach, lasach i zaroślach oraz na ich skrajach, na glebach umiarkowanie kwaśnych, świeżych, umiarkowanie ubogich. Preferuje stanowiska umiarkowanie nasłonecznione do lekko zacienionych, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne. Badania fitosocjologiczne wykazują, że w ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się duży wzrost liczebności i zajmowanie nowych stanowisk^[3]. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Calamagrostion, zespołu (Ass.) (Bupleuro-Calamagrostietum arundinaceae). Gatunek wyróżniający (D.) dla zespołu (Ass.) (Potentillo albae-Quercetum). Istotny diagnostycznie gatunek wspólny dla grup zespołów: (GrAss.) dąbrowy niżowe na glebach świeżych, dąbrowy podgórskie na glebach oglejonych, dąbrowy podgórskie na glebach świeżych, zespołów: (Ass.) wyżynny jodłowy bór mieszany (Abietetum polonicum), dolnoreglowy świerkowy bór na torfie (Bazzanio-Piceetum), borealna świerczyna na torfie (Sphagno girgensohnii-Piceetum), subborealny wilgotny bór mieszany (jegiel) (Querco-Piceetum)^[4].
Nazewnictwo: Botaniczna nazwa Calamagrostis pochodzi od greckiego słowa kalamos i agrostis (trawa).

Zmienność

Tworzy mieszańce z trzcinnikiem owłosionym i lancetowatym^[5].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-27] (ang.).
↑ Bieszczadzki serwis informacyjny. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-24)].
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.