Trzmiel sześciozębny
| Bombus wurflenii[1] | |||
| Radoszkowski, 1860 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Podtyp | tchawkodyszne | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | pszczoły | ||
| Rodzina | pszczołowate | ||
| Plemię | trzmielowate | ||
| Rodzaj | Bombus | ||
| Gatunek | trzmiel sześciozębny | ||
| |||
| |||
Trzmiel sześciozębny[2] (Bombus wurflenii) – gatunek owada z rodziny pszczołowatych (Apidae). Zaliczany do pszczół właściwych (Apinae), plemienia trzmielowate (Bombini).
Występowanie
W Europie trzmiel ten występuje w rejonach górzystych[3]. Nie występuje w Wielkiej Brytanii i Irlandii[3]. W Polsce podawany jest z Sudetów, Tatr i Podhala[2].
Wygląd
Duży gatunek o krótkim języczku[4]. Ubarwienie czarne, z czerwonym zakończeniem odwłoka, u samców i robotnic może być dodatkowo domieszka żółtego koloru[2][4]. Futerko o włoskach nierównej długości[4]. Żuwaczki samic zaopatrzone w sześć zębów[2].
Biologia
Trzmiel sześciozębny, jako jeden z nielicznych gatunków trzmieli, żeruje poza gniazdem również w czasie deszczu, a w Masywie Centralnym wydaje się nawet preferować pochmurną, deszczową pogodę[3]. Jest związany z lasami[2]. Potrafi wygryzać dziurki u nasady kwiatów rurkowatych, aby dostać się do ich nektaru[5]. Pozwala mu to korzystać z nektaru kwiatów, do których nie mógłby dostać się normalną drogą z powodu zbyt krótkiego języczka.
Przypisy
- ↑ Bombus wurflenii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e AnnaA. Krzysztofiak AnnaA., LechL. Krzysztofiak LechL., TadeuszT. Pawlikowski TadeuszT., Trzmiele Polski: przewodnik terenowy, Suwałki: Krzysztofiak & Krzysztofiak, 2004, ISBN 83-920046-9-8, OCLC 749447213 [dostęp 2022-12-14] .
- ↑ a b c PierreP. Rasmont PierreP., GuillaimeG. Ghisbain GuillaimeG., MichaelM. Terzo MichaelM., Bumblebees of Europe and neighbouring regions, Verrières-le-Buisson 2021, ISBN 978-2-913688-38-4, OCLC 1299145852 [dostęp 2022-12-15] .
- ↑ a b c AnetaA. Sikora AnetaA., Pszczoły w mieście : trzmiele Wrocławia, wyd. 1, Wrocław: Stowarzyszenie Natura i Człowiek, 2018, ISBN 978-83-945844-0-5, OCLC 1088968846 [dostęp 2022-12-14] .
- ↑ D.D. Goulson D.D. i inni, Social learning drives handedness in nectar-robbing bumblebees, „Behavioral Ecology and Sociobiology”, 67 (7), 2013, s. 1141–1150, DOI: 10.1007/s00265-013-1539-0, ISSN 0340-5443 [dostęp 2022-12-15] .
