Turzyca błotna

Turzyca błotna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca błotna

Nazwa systematyczna
Carex acutiformis Ehrh.
Beitr. Naturk. Verw. Wiss. 4: 43 (1789)[3]
Synonimy
  • Carex dubia Hosé in Ann. Bot. (Usteri) 21: 34 (1797)
  • Carex intermedia Suter
  • Carex kochiana DC.
  • Carex olgae Regel
  • Carex paludosa Gooden.
  • Carex palustris J.F.Gmel.
  • Carex rigens Thuill.
  • Carex riparia Geners.
  • Carex riparia var. acutiformis (Ehrh.) Fiori
  • Carex rufa Schrank
  • Carex scheuchzeri J.F.Gmel.
  • Carex spadicea Roth
  • Edritria paludosa (Gooden.) Raf.
  • Trasus paludosus (Gooden.) Gray[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca błotna (Carex acutiformis Ehrh.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Obszar występowania obejmuje Europę, zachodnią Azję oraz północno-zachodnią, wschodnią i południową Afrykę[3]. W Polsce pospolity na całym obszarze z wyjątkiem gór[5].

Morfologia

Kwiatostany
Owoce
Przysadki i owoce
Pokrój
Roślina trwała, wysokości 30-150 cm, z rozłogami.
Łodyga
Sztywno wzniesiona, ostro trójkanciasta, u góry szorstka.
Liście
Najniższe pochwy liściowe bez blaszek, jasnobrązowe lub purpurowe, siatkowato włókniste. Blaszki liściowe płaskie, szorstkie, ze słabo wystającym grzbietem, szerokości 3-10 (20) mm. Podsadki kwiatostanu liściowate.
Kwiaty
Kwiatostan osiąga długość ponad 30 cm, składa się z 3-9 siedzących lub krótkoszypułkowych, wzniesionych kłosów. Górne 1-4 z kwiatami męskimi, pozostałe oddalone, z kwiatami żeńskimi. Plewy ciemnobrązowe. Słupek z 3 znamionami. Kwitnie od maja do czerwca.
Owoce
Orzeszek zamknięty w skośnie odstającym pęcherzyku, nie wydętym, 4-5,5 mm długości, zielonym z krótkim dzióbkiem, matowym.

Ekologia

Występuje na średnio mokrych siedliskach, głównie łąkach i młakach turzycowych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion oraz zespołu szuwar turzycy błotnej Caricetum acutiformis[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20]  (ang.).
  2. ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14]  (ang.).
  3. ↑ a b c Carex acutiformis Ehrh., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
  4. ↑ Carex acutiformis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species  (ang.).
  5. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 118, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.
Encyklopedia internetowa (takson):
  • SNL: stautstarr
Identyfikatory zewnętrzne:
  • BioLib: 42282
  • EoL: 1125020
  • EUNIS: 187460
  • Flora of North America: 242101034
  • FloraWeb: 1155
  • GBIF: 2723099
  • identyfikator iNaturalist: 159858
  • IPNI: 298427-1
  • ITIS: 39477
  • NCBI: 140783
  • identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-224284
  • Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:298427-1
  • Tela Botanica: 13408
  • identyfikator Tropicos: 9901465
  • USDA PLANTS: CAAC2