Turzyca zwisła

Turzyca zwisła

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca zwisła
Nazwa systematyczna
Carex pendula Huds. Fl. Angl.: 352 (1762)[3]
Synonimy
Carex maxima Scop. Carex myosuroides Lowe Carex tenuirostrata X.F.Jin, S.H.Jin & D.F.Wu Manochlaenia pendula (Huds.) Fedde & J.Schust. Trasus pendulus (Huds.) Gray[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca zwisła (Carex pendula Huds.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje w południowej i zachodniej Europie, w południowo-zachodniej Azji oraz w północno-zachodniej Afryce^[3]. W Polsce występuje na południu kraju^[4].

Morfologia

Pokrój

Roślina zielna, wieloletnia, zimozielona, tworząca zwarte kępy.

Łodyga

Trójkanciasta, łukowata lub sztywno wzniesiona,ulistniona, o wysokości od 20 do 100 cm.

Liście

Łukowate, na brzegach szorstkie, płaskie, z wystającym grzbietem, ciemnozielone-błyszczące, lancetowate, szerokie od 1 do 2 cm. i długie od 20 do 100 cm.

Kwiat

Rozdzielnopłciowe, ciemnobrązowe, zebrane w kłosy oddalone od siebie i zwisające. Kłosy męskie u szczytu w liczbie 1–3 o długości około 10 cm oraz niżej położone kłosy żeńskie o długości około 16 cm w liczbie od 3 do 6.

Owoce

Orzeszek ukryty w jajowatym pęcherzyku.

Biologia i ekologia

Kwitnie pomiędzy majem a lipcem.

Rośnie na stanowiskach lekko zacienionych do półcienistych, na glebach żyznych, o dużej wilgotności. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Alno-Ulmion (las łęgowy) oraz gatunek wyróżniający dla zespołu podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum.

Zastosowanie

Roślina okrywowa, o walorach ozdobnych, stosowana do obsadzania skrajów zbiorników wodnych, pojemników. Roślina mrozoodporna, bez okrywy śnieżnej znosi dobrze mrozy.

Przypisy