Ulica Gajowa w Poznaniu

ulica Gajowa

Jeżyce
zamknięta zajezdnia znajdująca się przy ulicy
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Długość	280 m
Przebieg
0 m ul. Henryka Sienkiewicza 144 m ul. Zwierzyniecka 280 m ul. Bukowska
Położenie na mapie Poznania ulica Gajowa
Położenie na mapie Polski ulica Gajowa
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ulica Gajowa
52°24′30,1″N 16°54′26,9″E/52,408350 16,907470
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Gajowa – ulica w Poznaniu, na Jeżycach. Przebiega południkowo, prostopadle przechodząc, przez ulicę Zwierzyniecką.

Historia

Do XIX wieku w tym miejscu znajdowała się osada Gaj, która przekształciła się w część dzielnicy Jeżyce. W roku 1880 miasto wydało pozwolenie, dwóm berlińskim przedsiębiorcom Ottonowi Reymerowi i Ottonowi Maschowi, na zbudowanie i prowadzenie kolei konnej w Poznaniu. Zajezdnia i dyrekcja mieściła się przy tej ulicy.^[1]. W 1894 roku z ulicy usunięto ostatnie latarnie naftowe^[2].

Do 1919 roku nosiła nazwę Marienstrasse, a podczas II wojny światowej Brehmstrasse^[1]. Obecna nazwa upamiętnia właśnie jeżycką osadę Gaj^[1].

Istotne obiekty

• Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny pod numerem 4 mieszkania 8^[3] (w tej samej kamienicy pod koniec życia mieszkał poznański architekt Oskar Hoffmann^[4]).
• Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej
• nieczynna zajezdnia tramwajowa pod numerem 3
• Pomnik Ofiar Czerwca 1956
• Stare Zoo
• Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu pod numerem 10^[5]

Galeria

• 
  Muzeum Kazimiery Iłłakowiczówny
• 
  Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej
• 
  Zajezdnia tramwajowa
• 
  Pomnik Ofiar Czerwca 1956
• 
  Stare Zoo
• 
  Mural "Sławne Jeżyczanki", ul. Gajowa, Jeżyce, Poznań 2023

Przypisy

Bibliografia

• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.