Ulica Miernicza we Wrocławiu

ulica Miernicza
Przedmieście Oławskie
Ilustracja
ulica Miernicza
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Długość

270m

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Miernicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Miernicza”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Miernicza”
51,101922°N 17,049101°E/51,101922 17,049101
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Miernicza we Wrocławiu (dawniej Lützowstraße) położona na Przedmieściu Oławskim w tzw. Trójkącie Bermudzkim. Biegnie od ulicy Romualda Traugutta do ulicy Komuny Paryskiej. Jest jedną z nielicznych wrocławskich ulic, na których przetrwała w całości zabudowa sprzed II wojny światowej.

Ulicę zaczęto projektować na początku lat 80. XIX w. na parcelach należących do spółki handlowej Cassirer&Söhne położonych przy ul.Traugutta i Komuny Paryskiej z zamiarem zabudowania jej kamienicami czynszowymi dominującymi w tej okolicy. Wytyczona została w 1886 r. Połączyła z północy na południe ul. Traugutta z Komuny Paryskiej. W połowie nowej ulicy wytyczono skrzyżowanie z planowaną również wówczas ulicą Waleriana Łukasińskiego mająca połączyć ul. Kazimierza Pułaskiego z ul.Ignacego Prądzyńskiego. Ostatecznie ul. Waleriana Łukasińskiego powstała tylko na odcinku do ul. Ignacego Prądzyńskiego z kilkudziesięciometrowym wypustem w stronę ul. Kazimierza Pułaskiego. W ciągu kilku lat zabudowano kamienicami czynszowymi odcinek pomiędzy ul. Traugutta i Waleriana Łukasińskiego a do końca XIX w. pozostałą część ulicy. Nazwano ją Lützowstraße na cześć barona Ludwiga von Lützow (1782–1834), pruskiego patrioty, organizatora i dowódcy ochotniczego korpusu w wojnie z Napoleonem (1813).

Kamienice zostały zasiedlone w znacznej mierze przez robotników pobliskich fabryczek i zakładów położonych wzdłuż Oławy przy ul.Traugutta, urzędników niższych kategorii i rzemieślników prowadzących warsztaty na parterach kamienic i w podwórkach. Po II wojnie światowej niezbyt majętny charakter ulicy jak i całej dzielnicy został na PRL-owski sposób utrzymany i Miernicza dzieliła los pozostałych ulic wrocławskiego Trójkąta Bermudzkiego, o których Lech Janerka śpiewał: Strzeż się tych miejsc.

Ze względu na swój unikatowy charakter i stan ulica Miernicza często służy filmowcom jako plan akcji do filmów przedstawiających miasta sprzed kilkudziesięciu lat i z II połowy XIX w. Imitowała m.in. Warszawę, Berlin, Wiedeń, Rotterdam i wojenny i przedwojenny Wrocław.

Niektóre filmy:

  • Lalka, Polska (1977), reż. Ryszard Ber
  • Kobieta samotna, Polska (1981), reż. Agnieszka Holland
  • Kobieta na wojnie, Francja, Wielka Brytania (1991), reż. Edward Bennett
  • Charakter, Belgia, Holandia (1996), reż. Mike van Diem
  • Aimee i Jaguar, Niemcy (1998), reż. Max Färberböck
  • Avalon, Japonia (2001) reż. Mamoru Oshii
  • Most powietrzny, Niemcy (2005), reż. Dror Zahavi
  • Kobieta w Berlinie, Niemcy/Polska (2007), reż. Max Färberböck
  • Most szpiegów, Niemcy, Indie, USA (2015), reż. Steven Spielberg
  • ""Zimna wojna", Polska, Francja, Wielka Brytania (2018), reż. Paweł Pawlikowski

Ponadto na tej ulicy nakręcono także klip zespołu WWO zatytułowany Sen, który w roku 2004 zdobył na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film nagrodę za zdjęcia.

Linki zewnętrzne

  • Ulica Miernicza na starych i współczesnych fotografiach