Umorzenie postępowania

Umorzenie postępowania – rozstrzygnięcie, które kończy postępowanie przygotowawcze albo sprawę w sądzie (albo przed organem administracji publicznej) I lub II instancji bądź w trybie nadzwyczajnym. Rozstrzygnięcie takie nie wiąże się z merytorycznym rozpatrzeniem sporu (sprawy) między stronami i może podlegać zaskarżeniu do sądu (albo organu) wyższej instancji.

Postępowanie cywilne

Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli powód skutecznie cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo jeżeli wydanie wyroku z innych przyczyn nie może nastąpić lub jest zbędne^[1].

Postępowanie karne

Postępowanie umarza się, jeżeli:

• czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia
• czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa
• społeczna szkodliwość czynu jest znikoma
• ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze
• oskarżony zmarł
• nastąpiło przedawnienie karalności
• postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się
• sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych (np. z uwagi na immunitet)
• nie ma skargi uprawnionego oskarżyciela
• nie ma wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej
• zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie^[2].

Postępowanie administracyjne

Postępowanie umarza się w drodze decyzji, gdy okaże się, że jest ono bezprzedmiotowe (np. w razie śmierci strony, która ubiegała się o przyznanie jej osobistego uprawnienia albo niepodjęcia zawieszonego na wniosek strony postępowania w ciągu trzech lat od zawieszenia)^[3]. Postępowanie można umorzyć na żądanie strony, która wnosiła o jego wszczęcie, jeżeli inne strony temu się nie sprzeciwiają i umorzenie nie zagrozi interesowi społecznemu^[3].

Postępowanie administracyjnosądowe

Sąd umarza postanowieniem postępowanie, m.in. gdy skarżący skutecznie cofnął skargę, w razie śmierci strony, jeżeli sprawa dotyczyła praw lub obowiązków o charakterze osobistym^[4], jeżeli w ciągu 3 lat od zawieszenia postępowania na zgodny wniosek stron nie zażądano podjęcia postępowania^[4].

Przypisy