Władysław Zontak

Władysław Zontak
Ilustracja
Data urodzenia

1829

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1906
Rymanów-Zdrój

Narodowość

polska

Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Zontak (ur. 1829, zm. 29 sierpnia 1906 w Rymanów-Zdroju) – polski preparator zwierząt, muzealnik, przyrodnik.

Życiorys

Budynek willi W. Zontaka
Grobowiec rodzinny Zontaków

Urodził się w 1829 roku w Niemirowie[1]. Był synem wieloletniego oficjalisty w dobrach Dzieduszyckich. Był jeźdźcem, myśliwym, zdobył zawód wypychacza (preparatora) zwierząt z polowań. Podczas powstania węgierskiego walczył w szeregach Legionów Polskich. Udzielał się w organizacji powstania styczniowego[1].

Poprzez trwającą od najmłodszych lat przyjaźń z Włodzimierzem Dzieduszyckim otrzymał od niego pracę w założonym przez niego muzeum we Lwowie. Przyczynił się do pomnożenia zbiorów tej placówki, np. do pozyskania „skarbu Michałkowskiego”. Został mianowany na stanowisko kustosza generalnego muzeum Dzieduszyckich we Lwowie. Po śmierci Włodzimierza Dzieduszyckiego (1899) przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Rymanowie-Zdroju w willi pod nazwą „Pod Matką Boską”, wybudowaną na ziemi otrzymanej od Anny z Działyńskich Potockiej (obecnie willa „Maria”[2]). Willa została wybudowana według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego[3]. W tej miejscowości wraz z Józefem Żulińskim założył kolonię leczniczą dla dzieci. Pełnił funkcję sekretarza Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego oraz redaktora czasopisma „Łowiec”.

Zmarł 29 sierpnia 1906 roku w Rymanowie-Zdroju. Grobowiec rodzinny Władysława Zontaka znajduje się na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy

  1. a b Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 416.
  2. Budynek sanatoryjny „Maria” w Rymanowie Zdroju. wdorzeczuwisloka.pl, 2015-04-17. [dostęp 2019-01-16].
  3. Wowczak 2017 ↓, s. 31.

Bibliografia

  • Zgon zasłużonego przyrodnika polskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 36, s. 15, 8 września 1906. 
  • Gabriel Brzęk: Muzeum im. Dzieduszyckich we Lwowie i jego Twórca. lwow.com.pl. [dostęp 2019-01-16].
  • Jerzy Wowczak: Jan Sas-Zubrzycki. Architekt, historyk i teoretyk architektury. Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2017. ISBN 978-83-65080-63-9.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000391901463
  • VIAF: 285867685
  • PLWABN: 9810641159005606
  • NUKAT: n2012171552
  • WorldCat: viaf-285867685