Włost

Włost – ojciec Piotra Włostowica, fundator kościoła na Ślęży konsekrowanego w 1090 roku przez biskupa wrocławskiego Piotra[1][2][3]. Według bulli Celestyna III z 1193 roku, miał on, a wcześniej jego ojciec, w posiadaniu ziemie należące do klasztoru Najświętszej Maryi Panny na Piasku, które później otrzymał jego syn Piotr[4].

Pochodzenie rodu

Kronika wielkopolska podaje że ród Włostowiców pochodził z Danii[5], jednak zaprzecza temu bulla Celestyna III z 1193 roku w której Piotr Włostowic miał otrzymać posiadłości należące do klasztory Najświętszej Maryi Panny na Pisaku po swoim ojcu i dziadku[4]. Niektórzy badacze biorą pod uwagę możliwość ruskiego pochodzenia rodu[6].

Spór o imię

Sama postać Włosta nie pozostawiła po sobie śladów w źródłach, przez co trudność sprawia określenie konkretnych dat związanych z jego postacią. W trakcie badań nad życiem Piotra Włostowica, niektórzy badacze stwierdzili że jego ojcem był Świętosław[7]. W badaniach wykazano, że jest to błąd podania Roczników Krakowskich, w których zostało pomylone imię ojca z imieniem syna Piotra- Świętosławem[8]. Dziś uznaje się, że ojcem Piotra był Włost[9].

Przypisy

  1. ↑ W latach 1148-1153 opactwo ze Ślęży zostało przeniesione do Wrocławia z inicjatywy Piotra Włostowica.
  2. ↑ C.C. Deptuła C.C., Przyczynek do dziejów Ślęży i jej opactwa, „Roczniki Humanistyczne”, 1967, s. 17-18 .
  3. ↑ Zarządzał diecezją wrocławską w latach 1073/74-1111
  4. ↑ a b K.K. Maleczyński K.K. (red.), Kodeks dyplomatyczny Śląska, Wrcław 1956, s. 173-174 .
  5. ↑ Kronika wielkopolska, Kraków 2010, s. 19-23 .
  6. ↑ S. Bieniek, Piotr Włostowic Postać z dziejów średniowiecznego Śląska, Wrocław 1965, s. 19; M. Cetwiński, Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Biogramy i rodowody, Wrocław 1982, s. 16; B. Snoch, Tragedia Piotra Włostowica, red. W. Korta, Katowice 1987, s. 8.
  7. ↑ M.M. Cetwiński M.M., Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Biogramy i rodowody, Wrocław 1982, s. 16-17 .
  8. ↑ Cyt. Za. M. Friedberg, Ród Łabędziów w wiekach średnich, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie”, t. VII, 1926, s. 4.
  9. ↑ J. Bieniak, Polska elita polityczna XII wieku (cz. III A. Arbitrzy książąt- krąg rodziny Piotra Włostowica), [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej. Zbiór studiów, t. IV, red. S. Kuczyński, Warszawa 1990, s. 13-107

Źródła:

  • Kodeks dyplomatyczny Śląska, t. I, wyd. K. Maleczyński, Wrocław 1956
  • Kronika wielkopolska, tłum. K. Abgarowicz, komentarz B. Kürbis, Kraków 2010

Literatura:

  • Bieniak Janusz, Polska elita polityczna XII wieku (cz. III A. Arbitrzy książąt- krąg rodziny Piotra Włostowica), [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej. Zbiór studiów, red. S. K. Kuczyński, t. IV, Warszawa 1990 s. 13-107
  • Bieniek Stanisław, Piotr Włostowic: postać z dziejów średniowiecznego Śląska, Wrocław 1965
  • Cetwiński Marek, Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Biogramy i rodowody, Wrocław 1982
  • Deptuła Czesław, Przyczynek do dziejów Ślęży i jej opactwa, „Roczniki Humanistyczne”, t. XV, 1967, z. 2, s. 17-35.
  • Friedberg Marian, Ród Łabędziów w wiekach średnich, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie”, t. VII, 1926, s. 1-100
  • Snoch Bogdan, Tragedia Piotra Włostowica, Katowice 1987