Wachlarzykowate (motyle)
Crambidae[1] | |||
Latreille, 1810[2] | |||
Okres istnienia: priabon–dziś PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 37.71/0 37.71/0 | |||
Crambus pascuella, Rosja | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Podtyp | sześcionogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | owady uskrzydlone | ||
Rząd | motyle | ||
Nadrodzina | Pyraloidea(inne języki) | ||
Rodzina | wachlarzykowate | ||
| |||
|
Wachlarzykowate (Crambidae) – rodzina motyli z nadrodziny Pyraloidea(inne języki), obejmuje ponad 10 000 opisanych gatunków w 1017 rodzajach i 15 podrodzinach.
Występowanie
Wachlarzykowate są obecne niemal na całym świecie, zwłaszcza w strefach umiarkowanych[3]. Poza Europą stwierdzono je także w Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii[3]. Gąsienica kopalnego gatunku Baltianania yantarnia(inne języki) została znaleziona w Rosji, w bursztynie bałtyckim pochodzącym z priabonu[4].
Morfologia
Przynależność do rodziny wachlarzykowatych najłatwiej wykazać na podstawie chetotaksji gąsienic[5] (obecność jednej lub dwu szczecinek L na 9. segmencie odwłoka[6]) oraz po budowie narządów tympanalnych u osobników dorosłych[5]. Narządy te są typu „otwartego”[6], z obecnym praecinctorium[6]. Inną cechą rozpoznawczą jest m.in. wolna żyłka R5 na przednich skrzydłach[7].
Motyle małe lub średniej wielkości[8], na ogół o jasnym ubarwieniu, najczęściej w odcieniach brązu, żółci i bieli, czasem z metalicznymi plamkami[8]. Wielu przedstawicieli rodziny wyposażonych w wąskie przednie skrzydła[8] składa je w sposób mogący się kojarzyć ze składaniem wachlarza, gdy tylne skrzydła są szersze niż przednie[9]. U większości gatunków obecne przyoczka[8], głaszczki wargowe długie i wyprostowane[8], głaszczki szczękowe dobrze wykształcone[8]. Jaja kształtu melona, żeberkowane bądź gładkie[10]. Gąsienice gładkie, słabo owłosione[10].
Tryb życia
Gąsienice są głównie endofagami, tj. żerują wewnątrz roślin[11]. Wachlarzykowate żerują na bardzo wielu gatunkach roślin należących do różnych rodzin, przede wszystkim na wiechlinowatych[3]; greckie słowo crambos, od którego pochodzi naukowa nazwa rodziny, oznacza „suchy”, „wysuszony”, co nawiązuje zapewne do suchych trawiastych habitatów zamieszkiwanych przez wachlarzykowate[12]. Natomiast np. przedstawiciele podrodziny Glaphyriinae(inne języki) żerują głównie na kapustowatych i kaparowatych[13]. Hoploscopinae(inne języki) i Musotiminae(inne języki) żerują na paprociach[13]. Wiele gatunków żeruje blisko korzeni[3] bądź wewnątrz łodyg[3] roślin żywicielskich. Niekiedy powodują poważne szkody w rolnictwie w przypadku żerowania np. na owsie czy kukurydzy[3]. Gąsienice m.in. drążą tunele w łodygach, które wyściełają oprzędem[10]. Poczwarki otoczone kokonem w tychże tunelach[10]. Dorosłe osobniki latają w okolicy zachodu Słońca[10], ale także w ciągu dnia[14][10]. Lot często jest krótki i kończy się ukryciem np. na łodydze trawy[15].
Naturalnymi wrogami wachlarzykowatych są m.in. chrząszcze (np. Calosoma calidum(inne języki)[16]), parazytoidalne błonkówki i muchówki[16], owadożerne ptaki (np. piwik leśny(inne języki)[16]). Gąsienice Omphisa fuscidentalis(inne języki) żerujące na bambusie są spożywane m.in. w Chinach i Tajlandii[17].
Systematyka
Karol Linneusz umieścił przedstawicieli rodziny w rodzaju Tinea(inne języki)[16], podobnie postąpił Jacob Hübner(inne języki)[18]. Johan Christian Fabricius opisał rodzaj Crambus(inne języki) w 1798 roku[18]. Rodzina została opisana w 1810 roku przez Pierre’a-André Latreille’a w dziele pt. Considérations générales sur l'ordre naturel des animaux composant les classes des crustacés, des arachnides, et des insectes[19]. Pomimo tego np. James Francis Stephens(inne języki) uznawał przedstawicieli wachlarzykowatych za molowate[20].
Rodzina należy do nadrodziny Pyraloidea(inne języki)[6], wykazano monofiletyzm wobec rodziny omacnicowatych[6]. Rodzina obejmuje 10347 gatunków ujętych w 1017 rodzajach (stan na 2021 rok)[11]. Najliczniejsze rodziny to: Spilomelinae (4132 gatunki)[21], Crambinae (2066 gatunków)[11], Pyraustinae (1249 gatunków)[21]. Rodzajem typowym rodziny jest Crambus(inne języki)[19]. W Polsce występują co najmniej 152 gatunki z tej rodziny[22].
Podział na podrodziny:
- Acentropinae(inne języki)[11]
- Crambinae(inne języki)[11]
- Erupinae(inne języki)[21]
- Glaphyriinae(inne języki)[21]
- Heliothelinae(inne języki)[21]
- Hoploscopinae(inne języki)[21]
- Lathrotelinae(inne języki)[21]
- Linostinae(inne języki)[21]
- Midilinae(inne języki)[21]
- Musotiminae(inne języki)[21]
- Odontiinae(inne języki)[21]
- Pyraustinae(inne języki)[21]
- Schoenobiinae(inne języki)[21]
- Scopariinae(inne języki)[21]
- Spilomelinae(inne języki)[21]
Galeria
- Gąsienica Diatraea crambidoides
- Gąsienice Saucrobotys futilalis
- Poczwarka Saucrobotys futilalis
- Elophila nymphaeata (Acentropinae), Rosja
- Chilo suppressalis (Crambinae), Tajwan
- Crambus silvella
- Glaphyria sesquistrialis (Glaphyriinae), USA
- Phanomorpha dapsilis (Heliothelinae), Australia
- Hoploscopa matheae (Hoploscopinae), Malezja
- Diplopseustis perieresalis (Lathrotelinae), Nowa Zelandia
- Linosta centralis (Linostinae), Kostaryka
- Midila quadrifenestrata (Midilinae), Gujana Francuska
- Musotima ochropteralis (Musotiminae), Australia
- Cyneda zębata (Odontiinae), Rosja
- Przezierka pokrzywianka, (Pyraustinae), Wielka Brytania
- Donacaula forficella (Schoenobiinae), Rosja
- Scoparia pyralella (Scopariinae), Wielka Brytania
- Aethaloessa calidalis (Spilomelinae), Indie
Przypisy
- ↑ Crambidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ PBDB [online], paleobiodb.org [dostęp 2022-08-06] .
- ↑ a b c d e f Fernald 1896 ↓, s. 3.
- ↑ PBDB [online], paleobiodb.org [dostęp 2022-08-07] .
- ↑ a b Léger i inni 2021 ↓, s. 84.
- ↑ a b c d e Léger i inni 2021 ↓, s. 85.
- ↑ pyraloidea | systematics [online], pyraloidea.org [dostęp 2022-08-05] .
- ↑ a b c d e f Fernald 1896 ↓, s. 11.
- ↑ Maksymilian SiłaM.S. Nowicki Maksymilian SiłaM.S., Motyle Galicyi, Lwów: Nakładem Włodzimierza hr. Dzieduszyckiego, 1865, XXXVI–XXXVII .
- ↑ a b c d e f Fernald 1896 ↓, s. 12.
- ↑ a b c d e Léger i inni 2021 ↓, s. 93.
- ↑ Peter J.P.J. Jarvis Peter J.P.J., The Pelagic dictionary of natural history of the British Isles : descriptions of all species with a common name, wyd. 1st, Exeter 2020, ISBN 978-1-78427-196-1, OCLC 1140119108 [dostęp 2022-08-07] .
- ↑ a b Léger i inni 2021 ↓, s. 91.
- ↑ DonaD. Pickard DonaD., Urban agriculture for improving the quality of life examples from Bulgaria, Cham: Springer, 2022, s. 122, ISBN 978-3-030-94743-9, OCLC 1314621162 [dostęp 2022-08-07] .
- ↑ Howard M.H.M. Frost Howard M.H.M., ButterflyB. Conservation ButterflyB., Butterfly ConservationB.C. Yorkshire Butterfly ConservationB.C., The butterflies of Yorkshire, Wareham: Butterfly Conservation, 2005, s. 45, ISBN 0-9548249-0-3, OCLC 61301710 [dostęp 2022-08-07] .
- ↑ a b c d Fernald 1896 ↓, s. 4.
- ↑ Bamboo worms (Omphisa Fuscidentalis) [online], Edible Insects For Sale [dostęp 2022-08-07] (ang.).
- ↑ a b Fernald 1896 ↓, s. 5.
- ↑ a b AfroMoths [online], afromoths.net [dostęp 2022-08-06] .
- ↑ Fernald 1896 ↓, s. 6.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Léger i inni 2021 ↓, s. 94.
- ↑ Wachlarzykowate [online], medianauka.pl [dostęp 2022-08-07] (pol.).
Bibliografia
- Charles Henry Fernald: The Crambidæ of North America. Massachusetts Agricultural College, 1896-01.
- ThéoT. Léger ThéoT. i inni, Refining the phylogeny of Crambidae with complete sampling of subfamilies (Lepidoptera, Pyraloidea), „Zoologica Scripta”, 50 (1), 2021, Abstract, DOI: 10.1111/zsc.12452, ISSN 0300-3256 [dostęp 2022-08-04] (ang.).
- Britannica: animal/webworm