Werres : Życiorys, Uwagi, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Werres

Werres
Caius Verres
Data urodzenia	ok. 115 p.n.e.
Data śmierci	43 p.n.e.
Zawód, zajęcie	kwestor, pretor, namiestnik prowincji

Werres (łac. Caius Verres) (ok. 115–43 p.n.e.) – rzymski namiestnik prowincji Sycylia w latach 73–71 p.n.e., znany ze złych rządów i procesu o popełnione nadużycia finansowe, który ujawnił rozmiary korupcji w prowincjach rzymskich w późnej republice.

Życiorys

Encyclopædia Britannica podaje, że Werres urodził się ok. roku 115 p.n.e., natomiast Encyklopedia PWN, że data jego urodzenia nie jest znana^[1]. Był synem senatora rzymskiego^[2]^[a].

Został kwestorem konsula Gnejusza Karbo^[2], w Galii Przedalpejskiej^[3]. Podczas wojny domowej w 83 roku p.n.e. zdefraudował fundusze wojskowe i wsparł Sullę (138–78 p.n.e.)^[2]. W 80 roku p.n.e. był legatem w sztabie Gnejusza Korneliusza Dolabelli w Cylicji^[2]. Wspólnie plądrowali prowincję Dolabelli i obszary Azji^[4], aż Dolabella został skazany w 78 roku p.n.e. w Rzymie dzięki zeznaniom Werresa^[2].

W 74 roku p.n.e. Werres dzięki hojnym łapówkom zapewnił sobie stanowisko pretora (praetor urbanus), które wykorzystywał dla własnych korzyści^[2].

Osobny artykuł: Cyceron.

W latach 73–71 p.n.e. Werres pełnił funkcję namiestnika prowincji Sycylia^[1]. Wymuszał łapówki, stosował rekwizycje zboża, grabił dzieła sztuki i dokonywał arbitralnych wyroków^[2]. Po powrocie do Rzymu w roku 70 p.n.e., na prośbę Sycylijczyków, wytoczono mu proces, w którym oskarżycielem był Cyceron (106–43 p.n.e.)^[2]. Obrony Werresa podjął się Hortensjusz (114–50 p.n.e.)^[2]. Wystarczyła jedna krótka mowa Cycerona i zeznania świadków, by Hortensjusz przekonał Werresa, by ten udał się dobrowolnie na wygnanie – w zamian Cyceron przystał na niskie odszkodowanie dla Sycylijczyków^[2]. Werres uszedł do Marsylii^[2]. Jego proces ujawnił rozmiary korupcji w prowincjach rzymskich w późnej republice^[2].

Werres został stracony w 43 roku p.n.e. podczas proskrypcji^[3] – Marek Antoniusz (83–30 p.n.e.) miał pożądać dzieł sztuki, które Werres zrabował, gdy był namiestnikiem Sycylii^[2].

Uwagi

↑ Werres mógł być synem jednego z nowych senatorów Sulli (138–78 p.n.e.), zob. Hornblower, Spawforth i Eidinow 2012 ↓, s. 1542.

Przypisy

↑ ^a ^b Encyklopedia PWN ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyclopædia Britannica ↓.
↑ ^a ^b Enciclopedia Treccani ↓.
↑ Hornblower, Spawforth i Eidinow 2012 ↓, s. 1542.

Bibliografia

Gaius Verres, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-08-03] (ang.).
Hornblower, Simon, Spawforth, Antony, Eidinow, Esther: The Oxford Classical Dictionary. Oxford: OUP, 2012. ISBN 978-0-19-954556-8. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
Werres, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-08-03] .
Vèrre, Gaio. W: Enciclopedia Treccani. Istituto dell’Enciclopedia Italiana. (wł.).