Wessex

Królestwo Wessex
Westseaxna rīce
519–927
Godło Wesseksu
Godło
Położenie Wesseksu
Język urzędowy

staroangielski, kornijski

Stolica

Vintan Ceaster

Ustrój polityczny

monarchia

Pierwszy król

Cerdic

Ostatni król

Athelstan

założone

519

Unifikacja Anglii przez Athelstana

927

Religia dominująca

pogaństwo (przed VII w.) chrześcijaństwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Wessex (staroang. Ƿestseaxna rīċe, łac. Regnum Occidentalium Saxonum) – jedno z siedmiu państw anglosaskiej heptarchii.

Położone na południowym krańcu Brytanii, graniczyło od wschodu z Susseksem, od północy z Mercją, od południowego zachodu z Kornwalią. Na południu Wessex otaczało morze.

Nazwa

Nazwa „Wessex” pochodzi od staroangielskich słów West SeaxeSasi zachodni[1] (por. Essex, Sussex, Middlesex).

Historia

W IX wieku Wessex objął przewodnictwo w heptarchii, zawdzięczając to w dużej mierze inwazji wikingów na państwa anglosaskie. Za panowania króla Alfreda Wielkiego (871–899) Wessex jako jedyny nie został podbity przez najeźdźców duńskich.

Do 1066 Wessex był głównym państwem anglosaskim i Królestwo Wesseksu utożsamiane było z Królestwem Anglii. Dopiero w 1066, po podboju dokonanym przez Wilhelma Zdobywcę, potęga Wessexu została zniszczona, a Królestwo Anglii stało się oficjalną nazwą państwa.

Zobacz też

Przypisy

  1. wessex [online], Online Etymology Dictionary [dostęp 2020-09-14]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Królestwa Heptarchii
Pomniejsze królestwa
  • Królestwo Ynys Weith
  • Meonwara
  • Suthrige
  • Lindsey
  • Hwicce
  • Magonsaete
  • Pencersaete
  • Pecsaete
  • Wreocensaete
  • Tomsaete
  • Haestingas
  • Anglowie Środkowi
  • Królestwo Kornwalii
  • Gyrwas
  • Sutumbryjczycy
Kontrola autorytatywna (państwo historyczne):
  • LCCN: sh87004770
  • NKC: ge433119
  • J9U: 987007543962205171
Encyklopedia internetowa: