Wielki Pałac Królewski
Wielki Pałac Królewski[1] (tajski: พระบรมมหาราชวัง, Phra Borom Maha Ratcha Wang) – kompleks budynków w Bangkoku (Tajlandia). Służył jako oficjalna rezydencja króla Tajlandii od XVIII wieku do połowy XX wieku. Po śmierci króla Anandy Mahidola w Wielkim Pałacu w 1946, król Bhumibol Adulyadej zmienił królewską siedzibę na pałac Chitralada.
Budowa Wielkiego Pałacu rozpoczęła się w roku 1782, gdy u władzy był Rama I.
Kompleks pałacowy znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Menam; otoczony jest murem obronnym o łącznej długości 1900 metrów. Teren kompleksu zajmuje powierzchnię 218 400 m².
Ważnymi częściami pałacu są:
- Wat Phra Kaew, "świątynia szmaragdowego Buddy"
- Chakri Mahaprasad Hall, budowla w stylu włoskiego odrodzenia
Turyści mogą zwiedzać teren kompleksu pałacowego i wybrane budowle. Wstęp na teren kompleksu jest płatny i możliwy tylko w wyznaczonych godzinach.
Przypisy
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 103. posiedzeniu KSNG.
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Wielki Pałac Królewski |
