Wiesław Kazanecki

Wiesław Kazanecki (ur. 10 stycznia 1939 w Białymstoku, zm. 1 lutego 1989 w Białymstoku) – polski poeta, prozaik, publicysta.

Życiorys

Jako poeta debiutował w roku 1959. Wiersze, opowiadania i recenzje drukował między innymi w „Kameniach", „Kontrastach" i „Poezji". Od 1978 roku redagował białostockie „Zdarzenia"; był redaktorem w białostockim Oddziale Krajowej Agencji Wydawniczej.

Był autorem 12 tomów wierszy. Jego pośmiertną spuściznę prozatorską publikuje Książnica Podlaska w Białymstoku.

Od 1992 roku przyznawana jest Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego.

Wybrane publikacje

• Portret z nagonką (1969)
• Pejzaże sumienne (1974)
• Cały czas w orszaku (Wydawnictwo Pojezierze, 1978)
• Stwórca i kat (1982)
• Śmierć uśmiechu Giocondy (1983)
• Koniec epoki barbarzyńców (1986 - na prawach rękopisu, 2000)
• Na powódź i na wiatr (1986)

Po jego śmierci ukazały się

• List na srebrne wesele (1989)
• Wiersze ostatnie (1991)
• Wiersze (1994)
• Listy Wiesława Kazaneckiego do Wilhelma Przeczka (2000)
• Oswoić szczura w Berlinie Zachodnim (2001)
• Przyszedłem powiedzieć ci te wszystkie słowa...
• Post scriptum
• Strefa ocalenia
• Oddział nieżyjących
• Notatki nowojorskie

Linki zewnętrzne

• Sylwetka poety