Wikariat apostolski

Wikariat apostolski – typ jednostki kościelnego podziału administracyjnego, spotykany w Kościele rzymskokatolickim. Prawo kanoniczne definiuje go następująco:

Wikariat apostolski lub prefektura apostolska oznacza określaną część Ludu Bożego, która z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze ukonstytuowana jako diecezja i jest powierzona pasterskiej trosce wikariusza apostolskiego lub prefekta apostolskiego, ażeby kierowali nią w imieniu Papieża

Kodeks prawa kanonicznego, kanon 371, paragraf 1[1]

W praktyce status wikariatu otrzymują najczęściej wspólnoty zbyt małe, aby uzyskać status diecezji[2], często znajdujące się na terenach misyjnych[3]. Wikariusz apostolski najczęściej jest biskupem tytularnym. W katolickich Kościołach wschodnich oraz niektórych Kościołach prawosławnych jednostka podobnego typu określana jest mianem egzarchatu.

Lista wikariatów apostolskich

Boliwia

Brunei

  • Wikariat apostolski Brunei

Chile

Czad

  • Wikariat apostolski Mongo

Ekwador

Egipt

Etiopia

Filipiny

Gabon

Ghana

Grecja

Gwatemala

Kambodża

Kenia

Kolumbia

Komory

Laos

Liban

Libia

Mauritius

Namibia

Nepal

Nigeria

Pakistan

Paragwaj

Panama

Półwysep Arabski

Peru

RPA

Syria

Turcja

Wenezuela

Przypisy

  1. ↑ Księga II|Część II|Sekcja II – Kościoły partykularne oraz ich zespoły|Tytuł I|Rozdział I. [dostęp 2017-06-24].
  2. ↑ Por. Nowy wikariat apostolski w Czadzie. [dostęp 2009-12-26].
  3. ↑ Wikariat apostolski – Słownik języka polskiego. [dostęp 2009-12-26].
Encyklopedia internetowa (oznaczenie jednostki administracyjnej):
  • SNL: apostolisk_vikariat, Apostolisk_vikariat
  • Catalana: 0217605