Wilfried Van Moer

Wilfried Van Moer
Ilustracja
Wilfried Van Moer (1980)
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1945
Beveren

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 2021
Leuven

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1964–1965 KSK Beveren
1965–1968 Royal Antwerp FC 77 (14)
1968–1976 Standard Liège 170 (24)
1976–1980 Beringen FC 53 (7)
1980–1982 KSK Beveren 50 (6)
1982–1984 Sint-Truidense VV
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1966–1982  Belgia 57 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1984 Sint-Truidense VV
1985–1987 FC Assent
1987–1988 KSK Beveren
1988–1989 KTH Diest
1996–1997 Belgia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wilfried van Moer (ur. 1 marca 1945 w Beveren, zm. 24 sierpnia 2021 w Leuven[1]) – belgijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant kraju, oraz trener piłkarski, w 1996 selekcjoner reprezentacji.

Życiorys

Kariera piłkarska

Był wychowankiem klubu KSK Beveren. W 1965 roku przeniósł się do Royal Antwerp, gdzie początkowo grę w piłkę łączył z pracą elektryka. W barwach tego klubu zdobył – w 1966 roku – koronę króla strzelców ekstraklasy, pierwszą z trzech. Pozostałe dwie wywalczył jako zawodnik Standardu Liège (1969 i 1970), do którego trafił po spadku Royalu z ligi. Właśnie w Standardzie, pod trenerskim okiem Harry'ego Game'a, który przesunął go z pozycji prawego pomocnika do ataku, osiągnął najwięcej sukcesów. Oprócz dwu tytułów najskuteczniejszego strzelca – trzy mistrzostwa kraju i Puchar Ligi. Później był zawodnikiem Beringen FC, ponownie Beveren oraz Sint-Truidense VV. Z reprezentacją Belgii, w której barwach rozegrał 57 meczów, zdobył wicemistrzostwo Europy w 1980 roku oraz dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata: w Mundialu 1970 i 1982; podczas tego drugiego turnieju miał już 37 lat, zresztą do kadry narodowej powrócił po prawie pięcoletniej nieobecności trzy lata wcześniej, w 1979 roku.

W reprezentacji Belgii od 1966 do 1982 roku rozegrał 57 meczów i strzelił 9 goli – wicemistrzostwo Europy 1980 oraz starty w Mundialach 1970 (runda grupowa) i 1982 (druga runda).

Kariera szkoleniowa

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował – bez większych sukcesów – w Sint-Truiden, SK Beveren, Assen FC i FC Dienst. W 1995 roku został asystentem ówczesnego selekcjonera reprezentacji Belgii Paula Van Himsta. Po jego rezygnacji w kwietniu 1996 roku przejął stery kadry. Zremisował dwa pierwsze spotkania, towarzyskie z Rosją (0:0) i Włochami (2:2), a następnie wywalczył komplet punktów w dwu grach eliminacji do Mundialu 1998 (2:1 z Turcją i 3:0 z San Marino). Jednak w trzeciej jego podopieczni ulegli 0:3 Holandii i van Moer miesiąc po tej porażce 21 stycznia 1997 roku podał się do dymisji.

Sukcesy piłkarskie

  • mistrzostwo Belgii 1969, 1970 i 1971 oraz Puchar Ligi Belgijskiej 1975 ze Standardem Liège
  • król strzelców ligi belgijskiej w 1966, 1969 i 1970

Przypisy

  1. ''Voetbalwereld in rouw: drievoudig Gouden Schoen Wilfried Van Moer (76) overleden'' [online], hln.be [dostęp 2021-08-24]  (niderl.).

Bibliografia

  • Wilfried Van Moer w bazie National Football Teams (ang.)
  • p
  • d
  • e

Belgia

  1. a b c w imieniu Belgijskiej FA
  2. a b tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Goethals (1959–66)
  • Volckaert (1966–69)
  • Claes (1969–72)
  • Vercammen (1972–73)
  • Bergholtz (1979–81)
  • Van Moer (1983–84)
  • Vanlessen (1984–86)
  • Mangelschots (1986–90)
  • Meeuws (1990–91)
  • Polleunis (1991)
  • Dziuba & Liebens (1991–92)
  • Van Marcke (1992)
  • Lippens (1992–93)
  • Mangelschots (1993–96)
  • Sleurs (1996)
  • Smets (1996–97)
  • Mangelschots (1997)
  • Hulshoff (1997–98)
  • Peters (1998–99)
  • Reynders (1999–2000)
  • Knaepen & Mathijssen (2000–01)
  • Mathijssen (2001–04)
  • Knaepen (2004)
  • Wilmots (2004–05)
  • Mangelschots & Voets (2005)
  • Vermeulen (2005–06)
  • Raeymaekers & Voets (2006)
  • Caers (2006)
  • Voets (2006–07)
  • Houwaart (2007)
  • Billen (2007)
  • Voets (2007–08)
  • Van Wijk (2008)
  • Brepoels (2008–11)
  • Van der Elst (2011–12)
  • Brepoels (2012–13)
  • Ferrera (2013–15)
  • O'Loughlin (2015–16)
  • Leko (2016–17)
  • Márquez (2017)
  • De Roeck (2017–18)
  • Brys (2018–19)
  • Hayen (tymcz.) (2019)
  • Kostić (2020)
  • Muscat (2020)
  • Van Winckel (tymcz.) (2020)
  • Maes (2020–21)
  • Hollerbach (od 2021)