Wilson Eduardo

Wilson Eduardo w barwach Bragi w 2016 roku.

Pełne imię i nazwisko

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1990
Pedras Rubras, Portugalia

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe

Klub

APOEL

Numer w klubie

Kariera juniorska

Lata	Klub
1999–2000	GD Vilar
2000–2004	Porto
2004–2009	Sporting

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
2009–2015	Sporting	20	(3)
2009	→ Real S.C. (wyp.)	13	(1)
2010	→ Portimonense (wyp.)	10	(3)
2010–2011	→ Beira-Mar (wyp.)	27	(5)
2011–2012	→ Olhanense (wyp.)	27	(7)
2012–2013	→ Académica (wyp.)	25	(6)
2014	Sporting B	1	(0)
2014–2015	→ Dinamo Zagrzeb (wyp.)	10	(1)
2015	→ ADO Den Haag (wyp.)	14	(2)
2015–2020	Braga	98	(30)
2020–2021	Al Ain	18	(3)
2021–2023	Alanyaspor	38	(8)
2023–	APOEL	3	(1)
	W sumie:	304	(70)

Kariera reprezentacyjna^[b]

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
2005–2006	Portugalia U-16	12	(7)
2006–2007	Portugalia U-17	12	(7)
2008–2009	Portugalia U-19	20	(6)
2009	Portugalia U-20	3	(0)
2010–2012	Portugalia U-21	14	(6)
2019–	Angola	6	(2)
	W sumie:	67	(28)

↑ Aktualne na: 28 września 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
↑ Aktualne na: 13 listopada 2019.

Multimedia w Wikimedia Commons

Wilson Bruno Naval da Costa Eduardo (ur. 8 lipca 1990 w Pedras Rubras) – portugalski piłkarz występujący na pozycji napastnika w SC Braga^[1]. W kategoriach młodzieżowych reprezentował barwy Portugalii, jednak od 2019 roku jest reprezentantem Angoli^[2].

Kariera klubowa

Wilson Eduardo urodził się w dystrykcie Porto. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym FC Porto, jednak w wieku 14 lat trafił do juniorskich zespołów Sportingu. W 2009 roku zadebiutował w seniorskich rozgrywkach, gdy reprezentował barwy Real S.C. (jesienią) oraz Portimonense SC (wiosną)^[3]. W barwach drugiej z tych drużyn przyczynił się do powrotu Portimonense do Primeira Liga po 20 latach. W kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Portugalii^[4], po raz kolejny będąc wypożyczonym, tym razem do Beira-Mar^[5]. Dwa tygodnie później w starciu przeciwko Académice zdobył swojego pierwszego gola w lidze^[6].

W sezonie 2011/2012 znów został wypożyczony, a jego nowym klubem zostało SC Olhanense^[7]. Również w sezonie 2012/2013 nie zdołał zadebiutować w Sportingu, ponieważ wypożyczono go po raz kolejny tym razem do Académici^[8]. W barwach tej drużyny zadebiutował w europejskich pucharach, a konkretnie w Lidze Europy, gdzie zdobył trzy bramki w fazie grupowej, w tym dwie w wygranym 2-0 spotkaniu przeciwko Atlético Madryt.

18 sierpnia 2013 roku zadebiutował w barwach Sportingu w wygranym 5-1 spotkaniu z FC Arouca. 20 lipca 2014, klub poinformował o zagranicznym wypożyczeniu zawodnika do Dinamo Zagrzeb^[9]. W Chorwacji, Wilson Eduardo został mistrzem kraju, a także wywalczył puchar kraju. Po zaledwie pół roku powrócił jednak do Portugalii, a następnie 30 stycznia 2015 roku trafił do ADO Den Haag^[10].

31 sierpnia 2015 roku, po 11 latach w klubie rozstał się ze Sportingiem, aby dołączyć do SC Braga^[1]. Już w pierwszym sezonie zdobył z klubem Puchar Portugalii, a w sezonie 2018/2019 po raz pierwszy w karierze przekroczył liczbę 10 bramek w ligowym sezonie.

Kariera reprezentacyjna

Wilson Eduardo reprezentował Portugalię w juniorskich kategoriach rozgrywkowych, jednak nigdy nie doczekał się powołania do dorosłej kadry. W 2013 roku odmówił powołania do reprezentacji Angoli^[11], które było możliwe ze względu na to, że jego rodzice pochodzą z Angoli^[12]. W roku 2019 zawodnik zmienił zdanie, nie doczekawszy się powołania do kadry Portugalii i zadebiutował w afrykańskiej reprezentacji 22 marca 2019 w spotkaniu eliminacji do Pucharu Narodów Afryki 2019 przeciwko Botswanie. Otrzymał powołanie na turniej finałowy i zagrał we wszystkich trzech spotkaniach grupowych, po których Angola pożegnała się z turniejem^[13].