Witold Eichler
| Data i miejsce urodzenia | 23 marca 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 października 1960 |
| Zawód, zajęcie | lekarz |
| Odznaczenia | |
 | |
Witold Eichler (ur. 23 marca 1874 w Międzyrzecu Podlaskim[1], zm. 17 października 1960 w Pabianicach) – polski lekarz i entomolog.
Życiorys
Był synem Edwarda Eichlera, aptekarza w drugim pokoleniu. Dziad Witolda, Karol Ferdynand Eichler brał udział w wyprawie Napoleona na Moskwę. Stryj Bogumir Eichler (1843–1905) był botanikiem, powstańcem styczniowym. Rodzina była pochodzenia niemieckie, ale uzyskała szlachectwo i pieczętowała się herbem Dębnik. Zupełnie spolonizowani, Eichlerowie byli wyznania luterańskiego[2].
Gimnazjum ukończył w 1893 roku w Siedlcach, następnie studiował na Wydziale Medycznym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Za przynależność do tajnej organizacji i udział w demonstracji patriotycznej 17 kwietnia 1894 na Starym Mieście aresztowany, więziony przez dwa miesiące na Pawiaku, potem skazany na trzyletnią katorgę w Jelcu w guberni orłowskiej. Na rok przed odbyciem całości wyroku objęła go amnestia związana ze śmiercią Aleksandra III. Studiował na Uniwersytecie w Dorpacie i w 1900 roku ukończył medycynę. Podczas studiów przyjęty do korporacji akademickiej Konwent Polonia[3]. Od 1901 do 1904 praktykował w Międzyrzecu. Od 1906 roku w Pabianicach w szpitalu Kindlera, gdzie prowadził oddział położniczo-ginekologiczny.
Po wybuchu I wojny światowej służył jako lekarz w wojsku rosyjskim, w Brześciu nad Bugiem i potem na Kaukazie i w Trapezuncie (od 6 września 1916 do 13 lipca 1917). Po wojnie powrócił do Pabianic i był kolejno dyrektorem szpitala, lekarzem naczelnym (1922) i ordynatorem oddziału akuszeryjno-ginekologicznego. Od 1932 do 1939 prowadził prywatną praktykę położniczą.
Eichler odbywał liczne podróże, podczas których kolekcjonował owady[4]. W maju 1914 roku podróżował do Kaukazu i Culfy. W okresie międzywojennym był w Algierii, Maroku, Tunisie i Trypolitanii[4].
Opisał dwa nowe dla nauki gatunki chrząszczy:
- Apristus zajtzewi Eichler, 1924
- Harpalus fleischeri Eichler, 1924
Prace
- Tęgopokrywe (chrząszcze) w życiu człowieka. Entomolog Polski 1 (2–3), s. 37–40, 1911,
- Przyczynek do tęgopokrywych Ojcowa. Pamiętnik Fizjograficzny 22, s. 138–149, 1914,
- Wykaz chrząszczów, zebranych w Sandżaku Trapezuntskim i Gümisch-Chane w Azji Mniejszej w latach 1916-1917. Polskie Pismo Entomologiczne 1–3, s. 26–36, 1922.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (6 marca 1930)[5].
Przypisy
- ↑ StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 165 .
- ↑ Eichler - Wyłowione z "sieci" - www.um.pabianice.pl - Oficjalny portal [online], um.pabianice.pl [dostęp 2021-08-02] .
- ↑ „Album Polonorum”. prawo.univ.gda.pl, listopad 2009. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)].
- ↑ a b StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 105 .
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 60, poz. 89 „za zasługi na polu pracy społecznej i samorządowej”.
Bibliografia
- Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, s. 154–155. ISBN 83-01-00656-0.
- Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Warszawa: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, 1991, s. 166–167.
