Witold Trubicki
 Witold Trubicki (<1933) | |||
 major piechoty | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1890 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 16 kwietnia 1943 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Jednostki | |||
| Stanowiska | dowódca batalionu | ||
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Witold Trubicki (ur. 17 grudnia 1890 w Wilnie, zm. 16 kwietnia 1943) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodzony 17 grudnia 1890 w Wilnie jako syn Józefa i Heleny z d. Zebrowskiej[1][2]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[3][4]. Służył w 85 Pułku Strzelców Wileńskich[5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1150. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Później został przeniesiony do 34 Pułku Piechoty w Białej Podlaskiej[8][9]. Z dniem 5 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[10][11]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W lipcu tego roku został przeniesiony z KOP do 20 Pułku Piechoty w Krakowie na stanowisko kwatermistrza[13]. W październiku 1931 został przeniesiony do 2 Pułku Piechoty Legionów w Sandomierzu na stanowisko dowódcy batalionu[14][15][6]. W listopadzie 1932 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[16], a z dniem 30 kwietnia 1933 przeniesiony w stan spoczynku[17].
Pochowany na cmentarzu Na Rossie w Wilnie (Stara Rossa, sektor 07-c-008)[18].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4161[19]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[6][20]
- Medal Niepodległości (16 marca 1937)[21]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej (3 marca 1926)[22]
Przypisy
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 3.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 120.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 220.
- ↑ a b c Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 57.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 224, 414.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 208, 395.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 395.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 129, 190.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 214.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34, 532.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 397.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 122.
- ↑ Cmentarz na Rossie w Wilnie - baza danych [online], cmentarznarossie.uksw.edu.pl [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 108.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 70.
Bibliografia
- Trubicki Witold. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.45-3509 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-10].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
