Wodorotlenek kadmu

Wodorotlenek kadmu
próbka Cd(OH)
2
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Cd(OH)
2

Masa molowa

146,43 g/mol

Wygląd

biały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

21041-95-2

PubChem

10313210

SMILES
[OH-].[OH-].[Cd+2]
InChI
InChI=1S/Cd.2H2O/h;2*1H2/q+2;;/p-2
InChIKey
PLLZRTNVEXYBNA-UHFFFAOYSA-L
Właściwości
Gęstość
4,79 g/cm³[1][2][3]; ciało stałe
Temperatura rozkładu

130 °C[3]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Alfa Aesar [dostęp 2019-07-17]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Czaszka i skrzyżowane piszczele Zagrożenie dla zdrowia Środowisko
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H330, H341, H350, H361fd, H372, H410

Zwroty P

P201, P260, P304+P340, P310, P403+P233

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Wodorotlenek kadmu, Cd(OH)
2
nieorganiczny związek chemiczny kadmu z grupy wodorotlenków. Można go otrzymać w postaci drobnego osadu w wyniku strącania z roztworu soli kadmu w rozcieńczonym kwasie azotowym[4][5]:

Cd2+
+ 2OH
→ Cd(OH)
2

W innych układach powstają zwykle sole zasadowe[4].

Przez ogrzewanie wodorotlenku kadmu można otrzymać tlenek kadmu, CdO[6].

Wykorzystywany jest jako elektroda w akumulatorach niklowo-kadmowych[7]:

ładowanie: Cd(OH)
2
+ 2e
→ Cd + 2OH
rozładowywanie: Cd + 2OH
→ Cd(OH)
2
+ 2e

Przypisy

  1. a b Dale L.D.L. Perry Dale L.D.L., Sidney L.S.L. Phillips Sidney L.S.L., Handbook of Inorganic Compounds, CRC Press, 1995, s. 78, ISBN 0-8493-8671-3 .
  2. Wodorotlenek kadmu (nr 494046) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2019-07-17].
  3. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-53, ISBN 978-0-8493-0488-0  (ang.).
  4. a b Karl-HeinzK.H. Schulte-Schrepping Karl-HeinzK.H., MagnusM. Piscator MagnusM., Cadmium and Cadmium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 8, DOI: 10.1002/14356007.a04_499  (ang.).
  5. Norman N.N.N. Greenwood Norman N.N.N., AlanA. Earnshaw AlanA., Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 1209, ISBN 0-7506-3365-4  (ang.).
  6. David L.D.L. Heiserman David L.D.L., Księga pierwiastków chemicznych, Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997, s. 205, ISBN 83-7180-123-8 .
  7. Norman N.N.N. Greenwood Norman N.N.N., AlanA. Earnshaw AlanA., Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 1204, ISBN 0-7506-3365-4  (ang.).