Wybory do Parlamentu Europejskiego na Łotwie w 2009 roku

Łotwa
Godło Łotwy
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Łotwy
Ustrój polityczny
Konstytucja
  • Konstytucja Łotwy
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
  • Prezydent
  • Premier
  • Rząd
Władza sądownicza
  • Wymiar sprawiedliwości
    • Trybunał Konstytucyjny
    • Sąd Najwyższy
    • Prokurator Generalny Łotwy
Kontrola państwowa
  • Kontrola państwowa
Finanse
  • Bank Łotwy
Samorząd terytorialny
Polityka zagraniczna
  • Polityka zagraniczna
    • Ministerstwo Spraw Zagranicznych Łotwy

Wikiprojekt Polityka

Wybory do Parlamentu Europejskiego na Łotwie odbyły się 6 czerwca 2009. Łotysze wybrali 8 europarlamentarzystów, co odzwierciedlały przepisy Traktatu Nicejskiego[1]. W momencie wejścia w życie traktatu lizbońskiego Łotwie przypadł 9 mandat[2].

Wyniki

Wg oficjalnych danych Centralnej Komisji Wyborczej mandaty do Parlamentu Europejskiego uzyskało 6 ugrupowań. Największym poparciem wyborcy obdarzyli Związek Obywatelski (24,32% i 2 mandaty) oraz Centrum Zgody (19,57% i 2 mandaty). Miejsca w Parlamencie uzyskały też partie O Prawa Człowieka w Zjednoczonej Łotwie (9,66% i 1 mandat), LPP/LC (7,49% i 1 mandat), Dla Ojczyzny i Wolności/Łotewski Narodowy Ruch Niepodległości (7,45% i 1 mandat) oraz Nowa Era (6,66% i 1 mandat)

Poza rządzącą Nową Erą premiera Dombrovskisa największą klęskę poniosły dwa ugrupowania współrządzące, które nie przekroczyły progu wyborczego: Partia Ludowa (2,78% głosów) oraz Związek Zielonych i Rolników (3,72%). Poparcie poniżej 5% zyskali też Libertas.lv, z którego listy kandydował europoseł Guntars Krasts (4,30%), Stowarzyszenie na rzecz Innej Polityki (3,85%) z liderem listy europosłem Georgsem Andrejevsem oraz Partia "Wszystko dla Łotwy!" (2.81%). Po raz kolejny progu wyborczego nie udało się przekroczyć Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej (3,79%). Śladowe poparcie (mniej niż 1%) uzyskały inne ugrupowania (O Ojczyznę, Partia Postępu, Partia Odrodzenia Łotwy, Partia Osipowa).

Przedstawiciele Łotwy w PE

Wśród reprezentantów Łotwy w PE znaleźli się Sandra Kalniete i Inese Vaidere (Związek Obywatelski), Alfrēds Rubiks i Aleksandr Mirski (Centrum Zgody), Tatjana Ždanoka (O Prawa Człowieka w Zjednoczonej Łotwie), Ivars Godmanis (Łotewska Droga), Roberts Zīle (Tēvzemei un Brīvībai/Latvijas Nacionālās Neatkarības Kustība) i Artūrs Krišjānis Kariņš (Nowa Era). Dziewiąty mandat łotewski w momencie wejścia w życie traktatu lizbońskiego w grudniu 2011 uzyskał kandydat Związku Obywatelskiego Kārlis Šadurskis[3][2].

Przypisy

  1. Eiropas Parlamentā no Latvijas būs jāievēl 8 deputāti, diena.lv z 9 grudnia 2008 (łot.)
  2. a b Par devīto Eiropas Parlamenta deputātu kļuvis Šadurskis, diena.lv z 1 grudnia 2011 (łot.)
  3. Gunta Sloga, CVK atzīst kļūdu, pie devītās EP deputāta vietas tiks PS, ne PCTVL, diena.lv z 8 czerwca 2009 (łot.)

Bibliografia

  • 2009.gada Eiropas Parlamenta vēlēšanu rezultāti. cvk.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-22)]. (łot.)
  • Spis kandydatów do PE. velesanas2009.cvk.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-19)]. (łot.)

Zobacz też

  • p
  • d
  • e
1979
1984
1989
1994
1999
2004
2009
2014
2019
2024
  • Austria
  • Belgia
  • Bułgaria
  • Chorwacja
  • Cypr
  • Czechy
  • Dania
  • Estonia
  • Finlandia
  • Francja
  • Grecja
  • Hiszpania
  • Holandia
  • Irlandia
  • Litwa
  • Luksemburg
  • Łotwa
  • Malta
  • Niemcy
  • Polska
  • Portugalia
  • Rumunia
  • Słowacja
  • Słowenia
  • Szwecja
  • Węgry
  • Włochy
Pozostałe
  • Wikiprojekt:Unia Europejska
  • p
  • d
  • e
Wybory na Łotwie
Wybory parlamentarne
Wybory prezydenckie
  • 1922
  • 1925
  • 1927
  • 1930
  • 1933
  • 1993
  • 2003
  • 2007
  • 2011
  • 2015
  • 2019
  • 2023
Wybory europejskie
Referenda
  • 1923
  • 1927
  • 1931
  • 1934
  • 1991
  • 1998
  • 1999
  • 2003
  • 2007
  • 2008 (I)
  • 2008 (II)
  • 2011
  • 2012

Godło Łotwy