Wybory parlamentarne w Argentynie w 2013 roku
Wybory parlamentarne w Argentynie w 2013 roku zostały przeprowadzone 27 października w celu obsadzenia połowy miejsc (łącznie 127) w Izbie Deputowanych na kadencję 2013–2017 oraz jednej trzeciej miejsc (łącznie 24) w Senacie na kadencję 2013-2019[1][2].
Wybory październikowe poprzedzone zostały prawyborami określanymi akronimem PASO, odnoszącym się do rządzących nimi zasad (wybory wstępne, otwarte, równoczesne i obowiązkowe; hiszp. elecciones primarias, abiertas, simultáneas y obligatorias). Prawybory te odbyły się 11 sierpnia 2013 i służyły wyłonieniu list wyborczych uprawnionych do uczestnictwa w wyborach właściwych. Podobnie jak w 2011, gdy instytucję prawyborów parlamentarnych zastosowano po raz pierwszy, każda propozycja listy wyborczej musiała zdobyć uprzednio co najmniej 1,5% głosów na poziomie odpowiedniego okręgu wyborczego, by móc uczestniczyć w walce o mandaty[3].
Deputowanych izby niższej wybierano we wszystkich prowincjach Argentyny. Wybory senatorów przeprowadzono zaś w 2013 tylko w prowincjach Chaco, Entre Ríos, Neuquén, Río Negro, Salta, Santiago del Estero, Ziemia Ognista oraz w mieście autonomicznym Buenos Aires[4].
W trakcie wyborów zastosowano po raz pierwszy przepisy uchwalonej w 2012 nowelizacji prawa wyborczego, która wprowadzała innowacyjną zasadę przyznającą czynne prawo wyborcze obywatelom w wieku od 16 do 18 lat. Skorzystanie z tego prawa miało charakter nieobowiązkowy (w odróżnieniu od zasad obowiązujących pozostałych obywateli, dla których ustawodawstwo Argentyny przewiduje głosowanie przymusowe) i było możliwe po wcześniejszym zgłoszeniu się do rejestru wyborców. Opisywane zmiany prawne sprawiły, iż liczba potencjalnych wyborców wzrosła w porównaniu do poprzednich rozwiązań o 4,5% (nowym prawem objęto ok. 1,2 mln obywateli)[5]. Ostatecznie w rejestrach wyborczych znalazło się ok. 600 tys. nowych wyborców z grupy wiekowej od 16 do 18 lat[6].
Innowacją w trakcie wyborów w 2013 była również rezygnacja z tradycyjnej pieczątki w dowodzie tożsamości wyborcy, potwierdzającej wypełnienie obowiązku głosowania. Odnotowanie realizacji obowiązku wyborczego następowało dzięki wprowadzeniu specjalnych kart do głosowania z indywidualnym numerem i kodem paskowym[7].
Rezultaty
Front na rzecz Zwycięstwa (lewicowi peroniści, określani także jako kirchneryści) wraz ze swoimi sojusznikami zachował większość w obu izbach parlamentu. W wyborach do Izby Deputowanych kirchneryści zdobyli 33,27% głosów oraz 47 ze 127 będących do obsadzenia miejsc w izbie niższej. Pozostali peroniści (głównie z Frente Renovador) zdobyli 24,75% głosów i 26 miejsc w Izbie Deputowanych[8].
Koalicja Frente Renovador (centroprawicowi peroniści) uzyskała niemal połowę głosów w najludniejszej w kraju prowincji Buenos Aires, poprawiając rezultat z prawyborów dwukrotnie[9]. W samym mieście Buenos Aires zdecydowane zwycięstwo odniosła koalicja Propuesta Republicana (Propozycja Republikańska) Mauricio Macriego[9].
Partie, które uzyskały więcej niż dwa mandaty w Izbie Deputowanych
| Nazwa partii | Zdobytych mandatów |
|---|---|
| Front na rzecz Zwycięstwa (Frente para la Victoria) | 40 |
| Frente Renovador | 16 |
| Frente progresista Cívico y Social | 9 |
| Unión Cívica Radical | 8 |
| Propuesta Republicana | 6 |
| UNEN | 5 |
| Alianza Unión por Córdoba | 3 |
| Unión Pro Santa Fe Federal | 3 |
| Źródło: Elecciones 2013: resultados por provincia, por municipio y por barrio | |
Partie i koalicje, które uzyskały mandaty w Senacie
| Nazwa partii | Zdobytych mandatów |
|---|---|
| Front na rzecz Zwycięstwa | 11 |
| Propuesta Republicana | 2 |
| Movimiento Popular Neuquino | 2 |
| Frente Cívico por Santiago | 2 |
| UNEN | 1 |
| Unión por Chaco | 1 |
| Unión por Entre Ríos | 1 |
| Frente Popular Salteño | 1 |
| Frente Popular | 1 |
| Alianza Frente Progresista | 1 |
| Movimiento Popular Fueguino | 1 |
| Źródło: Dirección Nacional Electoral | |
Przypisy
- ↑ Elecciones Nacionales. Dirección Nacional Electoral. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)]. (hiszp.).
- ↑ Elecciones legislativas 2013 argentina ¿Qué se vota?. politicaenelmundo.com. [dostęp 2014-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (hiszp.).
- ↑ Elecciones Primarias. Dirección Nacional Electoral. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)]. (hiszp.).
- ↑ Elecciones 2013: Todos los resultados. Clarin Digital. [dostęp 2014-03-09]. (hiszp.).
- ↑ El padrón electoral aumentará 4,5 por ciento en 2013. pagina12.com.ar, 2012-11-19. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (hiszp.).
- ↑ La primera vez del voto joven. INFONEWS. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (hiszp.).
- ↑ Chau sello: se entregó un troquel a todos los votantes. INFONEWS. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-15)]. (hiszp.).
- ↑ Elecciones 2013: resultados por provincia, por municipio y por barrio. La Nacion. [dostęp 2014-03-10]. (hiszp.).
- ↑ a b Amplia derrota del kirchnerismo en los principales distritos del país. Clarin Digital. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (hiszp.).
- p
- d
- e
Wybory w Argentynie
| Wybory parlamentarne |
|
|---|---|
| Wybory prezydenckie |
|
| Referendum |
|
| Wybory samorządowe |
|
