Wybory parlamentarne w Kirgistanie w 2005 roku

Kirgistan Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Kirgistanu Ustrój polityczny Ustrój polityczny Kirgistanu Konstytucja Konstytucja Kirgistanu Władza ustawodawcza Rada Najwyższa Toraga: Kanatbek Isajew Władza wykonawcza Prezydent Sadyr Dżaparow Przewodniczący Gabinetu Ministrów Ulukbek Maripov Rząd Rząd Ulukbeka Maripova Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator generalny Kirgistanu Kurmankuł Zułuszew Kontrola państwowa Kontrola państwowa Izba Obrachunkowa Finanse Narodowy Bank Republiki Kirgistanu przewodniczący: Tołkunbek Abdygułow Samorząd terytorialny Podział administracyjny Kirgistanu Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Socjaldemokratyczna Partia Kirgistanu Respublika-Ata Dżurt Kirgistan Önügüü-Progres Bir-Boł Ata Meken Wybory Wybory parlamentarne: 2020 Wybory prezydenckie: 2017 Referenda: 2016 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Kirgistanu minister: Rusłan Kazakbaew Wikiprojekt Polityka

Pierwsza tura wyborów parlamentarnych w Kirgistanie odbyła się zgodnie z konstytucją w niedzielę, 27 lutego 2005 r.

Wybory miały wyłonić 75 osób do kirgiskiego parlamentu (zwanego Żogorku Kenesz) spośród ponad 400, którzy wystartowali. Centralna komisja wyborcza za prawomocny uznała wybór jedynie 31 osób, w tym m.in. syn prezydenta Kirgistanu, Askara Akajewa, Ajdara.

Druga tura wyborów, mająca wyłonić pozostałych parlamentarzysów, odbyła się w niedzielę, 13 marca 2005 r. W wyborach nie wystartowała część liderów kirgiskiej opozycji, m.in. Kurmanbek Bakijew, ponieważ centralna komisja wyborcza usunęła ich z list pod rozmaitymi pretekstami. W rezultacie z list wyborczych ugrupowań opozycyjnych do nowego parlamentu dostało się zaledwie 5-6 osób. Posłanką została natomiast córka prezydenta, Bermet Akajewa.

Komentatorzy zwracali uwagę, iż dla prezydenta Kirgistanu, Askara Akajewa, wybory parlamentarne mogły być wstępem do przewidzianych na październik 2005 wyborów prezydenckich. Zgodnie z konstytucją Akajew, rządzący krajem od 1990 r. przez trzy kadencje, nie mógł już więcej ubiegać się o ten urząd. Opozycja przewidywała więc, iż nowy parlament pod naciskiem prezydenta, zmieni konstytucję, otwierając Akajewowi drogę do ponownego mandatu. Przewidywano również, iż Akajew zamiast kandydować osobiście, może posłużyć się wybiegiem i wyznaczyć na następcę kogoś z rodziny. Pod uwagę brana był m.in. jego córka, Bermet Akajewa.

Obserwatorzy OBWE zwracali uwagę na liczne nieprawidłowości w obydwu turach wyborów. Istniały doniesienia m.in. o przekupywaniu wyborców, utrudnianiu rejestracji dla kandydatów opozycji, krytykowano również stronniczość mediów.

Po wyborach doszło do przewrotu nazwanego tulipanową rewolucją.

Zobacz też

• Wybory parlamentarne w Kirgistanie w 2007 roku