Wyspy Admiralicji

Ten artykuł dotyczy archipelagu na Oceanie Spokojnym. Zobacz też: Wyspa Admiralicji u wybrzeży Alaski.

Wyspy Admiralicji (Wyspy Manus, ang. Admiralty Islands, Manus Islands) – grupa około 40 wysp (w tym 18 większych) położona w zachodniej części Archipelagu Bismarcka. Wyspy, należące do Papui-Nowej Gwinei, tworzą odrębną prowincję Manus^[1]. Wyspy zajmują powierzchnię 2170 km². Zamieszkuje je około 58 tys. osób (2011). Główne miasto archipelagu to Lorengau – 5829 mieszkańców (VII 2000).

Na Wyspach Admiralicji uprawia się palmę kokosową, sagownicę, kolokazję oraz drzewo chlebowe^[1]. Ludność wysp zajmuje się rybołówstwem^[1].

Główne wyspy archipelagu to: Manus (Mount Dremsel 720 m n.p.m.), Los Negros, Tong Island, Pak Island, Rambutyo Island, Lau Island, St Andrews Islands, Baluan Island i Ndrova Island.

Wyspy Admiralicji zostały odkryte przez holenderskich podróżników Willema Shoutena i Jacoba Le Maire w 1616^[2] , a nazwę nadał im angielski podróżnik Philip Carteret w 1767. W 1884 wyspy znalazły się pod protektoratem niemieckim. W latach 1920–1975 znalazły się pod administracją australijską. W czasie II wojny światowej znajdowały się pod okupacją japońską. W okresie od 29 lutego do 18 maja 1944 toczyły się o nie zacięte walki.

Przypisy

Bibliografia

• Merriam-Webster's Geographical Dictionary. Praca zbiorowa. Wyd. 3. Londyn: Merriam-Webster, 2007. ISBN 0-87779-546-0.