Wyspy Izu
Kontynent | Azja | ||
---|---|---|---|
Państwo | Japonia | ||
Akwen | Ocean Spokojny | ||
Położenie na mapie Japonii | |||
34°20′00″N 139°40′00″E/34,333333 139,666667 | |||
|
Wyspy Izu (jap. 伊豆諸島 Izu-shotō) – należący do Japonii archipelag wulkanicznych wysp, ciągnących się na południe od półwyspu Izu. Razem z położonymi dalej na południe wyspami Ogasawara oraz Marianami stanowią one naturalną barierę oddzielającą Morze Filipińskie od Oceanu Spokojnego.
Archipelag tworzy 13 większych wysp – z których największą jest Izu Ōshima – oraz kilka mniejszych wysp, a także Beyonēsu-retsugan (Bayonnaise Rocks), niewielka grupa skał wystających ponad poziom morza.
Administracyjnie wyspy należą do prefektury Tokio oraz wchodzących w jej skład podprefektur: Ōshima, Miyake i Hachijō.
Archipelag Izu liczył w 2020 r. 21 543 mieszkańców, którzy na stałe zamieszkują 9 wysp. Natomiast sieć osadnicza składa się zaledwie z dwóch miast oraz sześciu wsi.
- Podprefektura Ōshima (powierzchnia 141,01 km² i 11 729 mieszkańców w 2020 r.[1][2] )
- Podprefektura Miyake (powierzchnia 75,80 km² i 2 597 mieszkańców w 2020 r.[1][2] )
- Podprefektura Hachijō (powierzchnia 83,01 km² i 7 217 mieszkańców w 2020 r.[1][2] )
Wyspy w całości należą do Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu. Mieszkańcy archipelagu utrzymują się z całorocznego rybołówstwa oraz obsługi turystów, przede wszystkim miłośników sportów wodnych, niemniej jednak większość łodzi jest zacumowana w portach na półwyspie Izu. Natomiast niezamieszkana obecnie Tori-shima stanowi ważne schronienie morskich ptaków.
Pod względem geologicznym, północnym przedłużeniem wysp są: półwysep Izu oraz najwyższy szczyt Japonii – Fudżi.
Archipelag charakteryzuje się wzmożoną aktywnością wulkaniczną. W 1953 roku erupcja podmorskiego wulkanu Myōjin-shō zniszczyła statek badawczy Kaiyō Maru no 5, w wyniku czego śmierć poniosło 31 osób. W 2000 roku w związku z gwałtowną emisją szkodliwych gazów wulkanicznych ewakuowano mieszkańców wyspy Miyake-jima, którym pozwolono wrócić dopiero w lutym 2005 roku.
W okresie Edo wyspy: Nii-jima, Miyake-jima i Hachijō-jima były miejscami zesłań przestępców.
Przypisy
- ↑ a b c Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 26.
- ↑ a b c Statistics Bureau of Japan 2021 ↓.
- ↑ a b c d Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 83.
- ↑ a b c d e f Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 84.
- ↑ Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 28-29.
Bibliografia
- Geospatial Information Authority of Japan: 令和3年 全国都道府県市区町村別面積調 (1月1日時点) (Reiwa 3rd year Area adjustment by prefecture, city, ward, town, and village (As of January 1)). gsi.go.jp, 2021. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (jap.).
- Statistics Bureau, Ministry of Internal Affairs and Communications: Preliminary Counts of the Population and Households. [w:] 2020 Population Census [on-line]. e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2021. [dostęp 2021-10-31]. (ang.).
Zobacz też
Galeria
- Wybrzeże Shikine-jimy
- Miyake-jima
- Port na Nii-jimie
- To-shima, góra Miyatsuka-yama od strony portu
- Port na Kōzu-shimie
- Mikura-jima
- Klifowy brzeg Mikura-jimy
- Hachijō-jima
- Hachijō-jima i Koshima
- Tori-shima
- Bayonnaise Rocks
Linki zewnętrzne
- Przewodnik po wyspach Izu
- Bayonnaise Rocks Volcano
- Britannica: place/Izu-Islands
- SNL: Izuøyene
- Catalana: 0500959