Złoty Widok

Złoty Widok
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety,
Karkonosze,
Pogórze Karkonoskie

Wysokość

610 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Złoty Widok”
Ziemia50°50′01,320″N 15°33′17,424″E/50,833700 15,554840

Złoty Widok (niem. Goldene Aussicht, 610 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego.

Szczyt znajduje się na północno-zachodnim krańcu Pogórza Karkonoskiego, tworząc zakończenie krótkiego ramienia, łączącego się w rejonie Michałowic z masywem Grzybowca. Na południowy wschód od Złotego Widoku wznosi się Drewniak. Ku północy odchodzi od Złotego Widoku podrzędny grzbiet zakończony Zaroślakiem. Zbocza północno-wschodnie i południowo-zachodnie opadają niezbyt stromo do dolin Michałowickiego Potoku oraz Rudnika. Zbocza zachodnie opadają bardzo stromo do doliny Kamiennej. Urwiska nad zakolem Kamiennej noszą nazwę Cisowiec, natomiast skałki na grzbiecie - Kociołki.

Cały masyw zbudowany jest z granitu karkonoskiego.

Skałki granitowe występują na grzbiecie oraz nad Kamienną.

Na zachód od szczytu znajduje się nieczynny kamieniołom granitu porfirowatego.

Cały masyw porośnięty jest lasem dolnoreglowym.

30 lipca 2020 oficjalnie oddano do użytku platformę widokową na Złotym Widoku[1][2].

Przypisy

  1. Piękne widoki ze Złotego Widoku
  2. Michałowice, dolnośląska wioska, którą upodobali sobie artyści. Dojedziecie tu tunelem wykutym w granitowej skale. Widoki was oczarują

Bibliografia

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK ”Kraj”, Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5
  • Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo ”Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7
  • p
  • d
  • e
Szczyty Karkonoszy