Zaburzenie somatyzacyjne

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2007-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Zaburzenie somatyzacyjne
Klasyfikacje
ICD-10

F45.0

DSM-IV

300.81
Zaburzenia somatyzacyjne

DiseasesDB

1645

MedlinePlus

000955

MeSH

D013001

Zaburzenie somatyzacyjne (ang. somatization disorder), in. zespół Briqueta (zgodnie z DSM-5 ang. somatic symptom disorder, zgodnie z DSM-IV-TR ang. somatization disorder) to forma zaburzenia somatoformicznego, charakteryzująca się skargami na długotrwałe schorzenia fizyczne (lub zranienia), mające swój początek przed trzydziestym rokiem życia, które są niedostatecznie wyjaśnione niezależnymi potwierdzeniami choroby somatycznej i prowadzą do pogorszenia jakości życia. Uważa się[1], że zaburzenie występuje dziesięć razy częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Objawy utrzymują się od co najmniej dwóch lat. Większość pacjentów ma za sobą długą i skomplikowaną historię kontaktów z opieką zdrowotną, włącznie z licznymi negatywnymi wynikami badań i bezowocnymi operacjami eksploracyjnymi.

Przebieg zaburzenia jest przewlekły i zmienny i często łączy się z zakłóceniem funkcjonowania społecznego, interpersonalnego i rodzinnego.

Kryteria diagnostyczne

  • cztery objawy bólu - pacjent musi opowiedzieć historię doświadczania bólu z uwzględnieniem przynajmniej czterech różnych miejsc lub funkcji,
  • dwa objawy żołądkowo-jelitowe - oprócz bólu, pacjent musi wskazać przynajmniej dwa objawy w układzie trawiennym, jak nudności, wzdęcia, nietolerancja pokarmów,
  • jeden objaw seksualny - pacjent musi opowiedzieć o przynajmniej jednym objawie ze strony układu reprodukcyjnego (wymioty w czasie ciąży, oziębłość seksualna),
  • jeden objaw pseudoneurologiczny - pacjent musi opowiedzieć o przynajmniej jednym niebólowym objawie ze strony układu nerwowego (utrata czucia, epizod amnezji dysocjacyjnej).

Diagnoza różnicowa: symulacja (świadome udawanie), choroby układu pokarmowego.

Przypisy

  1. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003), Psychologia zaburzeń, Tom 1, GWP, Gdańsk, ISBN 83-89120-17-8.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Encyklopedie internetowe (klasa chorób):