Zadruga

Ten artykuł dotyczy wspólnoty rodowej. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa.

Zadruga – wspólnota rodowa u Słowian (głównie południowych, ale też np. u Hucułów) oraz innych etnosów bałkańskich (np. Wołochów[1]) tworzona przeważnie przez ludność rolniczą i rzemieślniczą. Składała się zazwyczaj z 20 do 30 osób[2]. Jej członkowie, zazwyczaj synowie jednego ojca oraz ich żony i dzieci, mieli jednakowe prawa i obowiązki. Obowiązywała wspólnota produkcji, konsumpcji oraz majątku. We wspólnocie tej występował podział według płci oraz według zawodu, a władzę sprawowała rada złożona z dorosłych mężczyzn, na której czele stał naczelnik-gospodarz.

Powstała prawdopodobnie w okresie migracji Słowian wspólnota rodowa zwana zadrugą w niektórych rejonach Serbii i Bułgarii przetrwała do początków XX wieku.

Zobacz też

  • obszczina
  • opole (średniowiecze)
  • fine
  • FK Zadrugar Lazarevo

Przypisy

  1. Hammel, E. A. and Kenneth W. Wachter, 1995, The Slavonian Census of 1698.
  2. zadruga, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-05-03] .

Bibliografia

  • Mały słownik kultury dawnych Słowian. Lech Leciejewicz (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988. ISBN 83-214-0499-5.
Encyklopedia internetowa (spółdzielnia):
  • PWN: 3999786
  • Britannica: topic/zadruga