Zbór kalwiński w Łapczynej Woli
643914 236 z 2.10.1956; 236/426 z 21.06.1967[1] | |||||||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Łapczyna Wola | ||||||||||||||||
Wyznanie | kalwinizm | ||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kluczewsko | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego | |||||||||||||||||
50°59′06,230″N 19°54′00,601″E/50,985064 19,900167 | |||||||||||||||||
|
Zbór kalwiński w Łapczynej Woli – zbór kalwiński, który znajdujdował się w Łapczynej Woli, w gminie Kluczewsko, w powiecie włoszczowskim. Zrujnowany obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa świętokrzyskiego[a].
Historia
Zbór ufundowany prawdopodobnie na początku XVII wieku, a na pewno przed 1629, przez rodzinę Bobrownickich herbu Doliwa. Na początku XVIII wieku pełnił przy nim obowiązki duchowne Jan Petroselin. Jeszcze w 1730 odprawiano w zborze nabożeństwa; ministrem przy nim był wówczas, Samuel Aram. W 1754 zbór w Łapczynej Woli nie miał już pastora. Nieużytkowany, powoli popadał w ruinę, choć był wymieniany jako osobna parafia jeszcze w 1822 roku, a kalwińskie rodziny Konarskich, Bobrowinickich i Kosseckich mieszkały w okolicy do 1945 roku.
W podziemiach świątyni pochowano fundatorów i dobrodziejów zboru; w XX wieku ich trumny zostały ograbione a ciała sprofanowane.
Architektura
Była to budowla prostokątna, z wieżą od frontu i szczupłym prezbiterium. Wieża miała sześć małych okienek, nawa cztery podłużne okna, a prezbiterium trzy. Prawie metrowej grubości mury wzniesiono z kamienia wapiennego; wnętrze posiadało sklepienie.
Uwagi
- ↑ Obiekt błędnie wpisany do rejestru zabytków jako „zbór ariański (ruina)”.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
Bibliografia
- Józef Łukaszewicz, Dzieje kościołów wyznania helweckiego w dawnej Małej Polsce, Poznań 1853.
- Robert P. Płaski, Zabytki reformacji w województwie świętokrzyskim, [w:] Na włoszczowskich drogach historii. Materiały z sesji naukowych odbytych w Gruszczynie, Ludyni, Olesznie, Włoszczowie poświęconych dziejom powiatu włoszczowskiego, pod red. D. Kaliny, G. Dąbrowskiego, Włoszczowa - Krasocin 2012.
- Michał Rawita - Witanowski, Dawny powiat chęciński, oprac. D. Kalina, Kielce 2001.