Zbigniew Chronik

Zbigniew Chronik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1925
Ostrów Mazowiecka

Data i miejsce śmierci

12 marca 1959
Warszawa

Stanowisko

Instruktor spadochronowy
Skoczek doświadczalny
Kierownik Działu Prób w Locie i Kontroli Technicznej
Trener Kadry Narodowej Spadochroniarzy

Pracodawca

Zakład Sprzętu Technicznego i Turystycznego w Legionowie

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Zasłużony Mistrz Sportu
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Chronik (ur. 10 marca 1925 w Ostrowi Mazowieckiej, zm. 12 marca 1959 w Warszawie[1]) – polski skoczek i instruktor spadochronowy, doświadczalny skoczek spadochronowy, konstruktor spadochronów, trener Kadry Narodowej Spadochroniarzy[2].

Działalność sportowa

W rodzinnej Ostrowi Mazowieckiej ukończył szkołę powszechną i rozpoczął naukę w tamtejszym gimnazjum. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w miejskiej elektrowni. Należał do Armii Krajowej (ps. Wiaderny), brał udział w przyjmowaniu zrzutów lotniczych. W kwietniu 1944 został przydzielony do 13 pułku piechoty Armii Krajowej, który następnie wszedł w skład 7. zapasowego pułku piechoty w Radzyniu. Jesienią 1944 ukończył szkołę podoficerską a następnie został przeniesiony (na własną prośbę) do 1 Zapasowego Dywizjonu Lotniczego. Został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Lotniczej, gdzie 5 kwietnia 1946 wykonał swój pierwszy skok spadochronowy[1].

3 marca 1947 został zdemobilizowany i zatrudnił się jako referent spadochronowy w Dyrekcji Naczelnej Ligi Lotniczej. Po roku zwolnił się z pracy aby kontynuować naukę. Wyjechał do Ustki, gdzie zatrudnił się jako mechanik silnikowy w Morskiej Spółdzielni Rybackiej. Związał się z Aeroklubem Słupskim, gdzie prowadził szkolenia spadochronowe. Tę działalność kontynuował w Bydgoszczy gdzie przeprowadził się w 1950. Przeszedł przeszkolenie spadochronowe w Czechosłowaji i pełnił funkcję kierownika wyszkolenia w Centrum Wyszkolenia Spadochronowego w Nowym Targu[1].

Kadra Narodowa Spadochroniarzy, od lewej: Jerzy Łobodda, Jan Cierniak, Anna Franke, Bolesław Gargała, Roman Lewandowski, Zbigniew Chronik – trener (1953)

W 1951 jako pierwszy w Polsce otrzymał tytuł Mistrza Sportu w spadochroniarstwie. W latach 50. XX wieku był trenerem Kadry Narodowej Spadochroniarzy. Pracując w Zakładzie Sprzętu Technicznego i Turystycznego Aviotex i działającym przy nim 26. Przedstawicielstwie Wojskowym w Legionowie, był skoczkiem doświadczalnym, sprawował kierownictwo Działu Prób w Locie i Kontroli Technicznej[2]. Był również konstruktorem spadochronów, np. spadochronów wyczynowych typu: SW-1 i SW-2[3] oraz spadochronu-sondy R-2[1]. Był pierwszym trenerem polskiej kadry spadochronowej[4]. W 1957 został pierwszym przewodniczącym nowo utworzonej Komisji Spadochronowej w Aeroklubie PRL, sprawował tę funkcję do swej śmierci[5].

11 marca 1959 miał miejsce wypadek lotniczy podczas prób fabrycznych spadochronu, prowadzonych na lotnisku Bemowo w Warszawie[6]. Przed godziną 15.00 z samolotu Li-2 odbyły się skoki doświadczalne. To był 531 skok spadochronowy Zbigniewa Chronika. Skoczek niefortunnie lądował na betonowym pasie i doznał silnego potłuczenia głowy. Był przytomny, ale uskarżał się na ból głowy. Po szeregu perypetiach umieszczono go w szpitalu przy ul. Oczki w Warszawie[2]).

st. sierż. Zbigniew Chronik[7] zmarł w Warszawie 12 marca 1959[8][9]. Pośmiertnie został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Życie prywatne

W 1952 r. zawarł związek małżeński z Eugenią Romanówną[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Skrzydlata Polska i 11'1984 ↓, s. 5.
  2. ↑ a b c skydive–Zbigniew Chronik ↓.
  3. ↑ Łazarczyk 2013 ↓, s. 3.
  4. ↑ Szydłowski 1986 ↓, s. 368.
  5. ↑ Szydłowski 1986 ↓, s. 360, 365.
  6. ↑ Paweł Ruchała, Andrzej Glass: Sytuacje niebezpieczne podczas prób w locie i demonstrowania sprzętu – cz. II. [w:] Polska Technika Lotnicza, materiały historyczne 62/(7/2010) [on-line]. smil.org.pl, 2010-06-10. [dostęp 2017-04-22]. (pol.).
  7. ↑ Gazarkiewicz 2010 ↓, s. 5.
  8. ↑ Kalendarium Aeroklubu Warszawskiego–Zbigniew Chronik ↓.
  9. ↑ Jerzy Ryszard Konieczny: Historia Aeroklubu Warszawskiego. aeroklub.waw.pl, 2015-07-17. [dostęp 2017-04-22]. (pol.).

Bibliografia

  • Henryk Szydłowski (red.): Polskie lotnictwo sportowe. Kraków: KAW, 1986. ISBN 83-03-01157-X. OCLC 803064028.
  • Tadeusz Malinowski. Chronik. „Skrzydlata Polska”. 11/1984, 11 marca 1984. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 
  • Zbigniew Chronik – 11 marca 1959 r.. [w:] SkyDive Warszawa [on-line]. old.skydive.waw.pl, 2002. [dostęp 2017-04-22]. (pol.).
  • Kalendarium Aeroklubu Warszawskiego [online], old.szybowce.waw.pl, 2002, s. 1–68 [dostęp 2016-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-18]  (pol.).
  • Józef Łazarczyk. 85 lat produkcji spadochronów w Polsce cz. II. „Spadochroniarz – Magazyn Spadochroniarzy Polskich”. 70(2/2013), s. 2–4, 2013. Wiesław lwański (Redaktor Naczelny). Warszawa: Związek Polskich Spadochroniarzy, 6. Brygada Powietrznodesantowa. ISSN 1426-5168. [dostęp 2017-04-22]. (pol.). 
  • Jan Gazarkiewicz. Dzień zadumy. „Spadochroniarz – Magazyn Spadochroniarzy Polskich”. 60(4/2010), 2010. Wiesław lwański (p.o. redaktora naczelnego). Warszawa: Związek Polskich Spadochroniarzy, 6. Brygada Powietrznodesantowa. ISSN 1426-5168. [dostęp 2017-04-22]. (pol.). 

Linki zewnętrzne

  • Ze wspomnień Polskiej Kadry Narodowej Spadochroniarzy