Zdeňka Hladká

Zdeňka Hladká
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1958
Strakonice

Zawód, zajęcie

językoznawczyni

Narodowość

czeska

Alma Mater

Uniwersytet Jana Evangelisty Purkyněgo

Uczelnia

Uniwersytet Masaryka

Zdeňka Hladká (ur. 28 sierpnia 1958 w Strakonicach[1][2]) – czeska językoznawczyni, dialektolog i leksykolog; pionierka w zakresie czeskiej lingwistyki korpusowej[2].

Życiorys

W 1977 r. podjęła studia z zakresu bohemistyki i historii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Evangelisty Purkyněgo (dzisiejszego Uniwersytetu Masaryka) w Brnie[2]. W 1982 r. uzyskała „mały doktorat” (PhDr.)[1]. Doktoryzowała się w 1998 r. na podstawie rozprawy Přenesená pojmenování rostlin v českých dialektech. K sémantickému tvoření lexikálních jednotek v nářečích, poświęconej procesom onomazjologicznym w gwarach czeskich[2]. W 2006 r. uzyskała habilitację na podstawie pracy Současná soukromá korespondence. Korpusové zpracování a lingvistické využití.[1][2]

Przez krótki okres była zatrudniona w szkole średniej. W 1985 r. przyjęto ją do Katedry Dialektologii Instytutu Języka Czeskiego ČSAV w Brnie; w 1991 r. podjęła zatrudnienie w Instytucie Języka Czeskiego na Uniwersytecie Masaryka. Na początku swojej kariery pedagogicznej prowadziła nie tylko kursy z zakresu dialektologii, ale również kursy poświęcone leksykologii i wprowadzeniu do studiów językowych[2].

Autorka rozdziału o leksykologii w dziele zbiorowym Příruční mluvnici češtiny. Koordynowała pracę nad hasłami leksykologicznymi, leksykograficznymi i frazeologicznymi w publikacji Encyklopedický slovník češtiny, dużym projekcie encyklopedycznym[2]. W latach 1998–2003 organizowała, wraz z Petrem Karlíkem, pięć lat międzynarodowych konferencji Čeština – univerzália a specifika; redagowała materiały pokonferencyjne[2]. W 1996 r. otrzymała nagrodę rektora Uniwersytetu Masaryka, za zasługi w dziedzinie nauk społecznych (Příruční mluvnice češtiny, 1995)[1]. Pod jej kierunkem powstał Brněnský mluvený korpus[2].

Odbyła staże akademickie na uczelniach w Wiedniu i Ratyzbonie[1].

Należy do rady redakcyjnej czasopisma „Naše řeč” oraz organizacji International Association of Teachers of Czech[2].

Wybrana twórczość

Opracowano na podstawie źródła[3]:

  • Příruční mluvnice češtiny (współautorstwo, 1995) ISBN 80-7106-134-4
  • Příprava elektronických korpusů češtiny (2001)
  • Rodové rozdíly v dopisech mladých lidí (2002)
  • Slova v soukromých dopisech: lexikografická sonda (współautorstwo, 2012) ISBN 978-80-210-6112-5
  • 111 let českého dopisu v korpusovém zpracování (2013) ISBN 978-80-210-6141-5
  • Nový encyklopedický slovník češtiny (2016, liczne hasła)

Przypisy

  1. a b c d e doc. PhDr. Zdeňka Hladká, Dr. [online], Masaryk University [dostęp 2019-10-09]  (cz.).
  2. a b c d e f g h i j KláraK. Osolsobě KláraK., Šedesátiny doc. PhDr. Zdeňky Hladké, Dr., „Linguistica Brunensia”, 66 (1), 2018, s. 87–89, DOI: 10.5817/LB2018-1-8, ISSN 1803-7410 [dostęp 2023-09-29]  (cz.).
  3. doc. PhDr. Zdeňka Hladká, Dr. [online], Masarykova univerzita [dostęp 2020-01-11]  (cz.).
Kontrola autorytatywna (osoba):