Abwehrflammenwerfer 42

Abwehrflammenwerfer 42
Ilustracja
Amerykański żołnierz ze zdobycznym miotaczem ognia Abwehrflammenwerfer 42
Państwo

 III Rzesza

Rodzaj

stacjonarny miotacz ognia

Dane techniczne
Wymiary
Wysokość

53 centymetry

Masa
broni

50 kilogramów

Inne
Zasięg maks.

25–30 metrów

Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy

Abwehrflammenwerfer 42 – niemiecki stacjonarny fugasowy miotacz ognia z okresu II wojny światowej. Niemcy po doświadczeniach z pierwszych miesięcy operacji Barbarossa postanowili skopiować od Sowietów koncepcję zastosowaną w stacjonarnym radzieckim miotaczu ognia FOG-1.

Opis

Ważący 50 kilogramów i wysoki na 53 centymetry miotacz o kształcie dużego zbiornika cylindrycznego o pojemności 29,5 litra, zakopywano w ziemi na przedpolu bronionej pozycji – nad poziom gruntu wystawała tylko dysza (średnica 50 milimetrów, długość 50 centymetrów) i gniazdo pironaboju (średnica 67 milimetrów, wysokość 25 centymetrów). Po zainicjowaniu zapalarką elektryczną pironaboju mieszczącego ładunek czarnego prochu w ciągu 1,5 sekundy następował wyrzut płonącej mieszanki w kierunku nieprzyjaciela, wynoszący maksymalnie 25–30 metrów.

Abwehrflammenwerfer 42 stosowano na polach minowych, przy skrzyżowaniach ważnych dróg, do obrony plaż i rejonów umocnionych.

Galeria

Bibliografia

  • Marcin Bryja: Piechota niemiecka 1939-1945. Wydawnictwo Militaria, 1999.

Linki zewnętrzne

  • Fougasse Flame Throwers. Lone Sentry. [dostęp 2022-04-19]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Broń strzelecka i miotacze ognia Wehrmachtu z okresu II wojny światowej
Pistolety
Pistolety maszynowe
Strzelby
Karabiny i karabinki
powtarzalne
samopowtarzalne
automatyczne
Karabiny maszynowe
ręczne
lekkie
ciężkie
uniwersalne
lotnicze
Karabiny przeciwpancerne
Granaty ręczne
Granatniki
i przenośne wyrzutnie
przeciwlotnicze
Miotacze ognia
Konstrukcje prototypowe
i eksperymentalne