Androsteron

Androsteron
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(3R,5S,8R,9S,10S,13S,14S)-3-hydroksy-10,13-dimetylo-1,2,3,4,5,6,7,8,9,11,12,14,15,16-tetradekahydrocyklopenta[a]-fenantren-17-on
Inne nazwy i oznaczenia
ADT
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H30O2

Masa molowa

290,44 g/mol

Wygląd

białe kryształki[1]

Identyfikacja
Numer CAS

53-41-8

PubChem

5879

SMILES
CC12CCC(CC1CCC3C2CCC4(C3CCC4=O)C)O
InChI
InChI=1S/C19H30O2/c1-18-9-7-13(20)11-12(18)3-4-14-15-5-6-17(21)19(15,2)10-8-16(14)18/h12-16,20H,3-11H2,1-2H3/t12-,13+,14-,15-,16-,18-,19-/m0/s1
InChIKey
QGXBDMJGAMFCBF-HLUDHZFRSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
słaba[1]
Temperatura topnienia

185 °C[1]

logP

3,795[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-02-26]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik Zagrożenie dla zdrowia
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H315, H319, H334, H335

Zwroty P

P261, P305+P351+P338, P342+P311

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Drażniący
Drażniący
(Xi)
Zwroty R

R36/37/38, R43

Zwroty S

S26, S36/37

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[2]
0
2
0
 
Numer RTECS

BV8053000

Podobne związki
Podobne związki

androstan, testosteron

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Androsteron, ADT – organiczny związek chemiczny, męski hormon płciowy należący do androgenów[1]. Odpowiada częściowo za rozwój gruczołów rozrodczych i potowych, mutację głosu i owłosienie u mężczyzn. Wykryty w moczu samców i rzadziej samic. Jest męskim odpowiednikiem estriolu[potrzebny przypis]. Jest to produkt przemiany testosteronu, o podobnym, lecz słabszym działaniu fizjologicznym[3].

Androsteron był pierwszym męskim hormonem płciowym wyodrębnionym w stanie czystym i scharakteryzowanym. Dokonał tego w 1931 r.[4] Adolf Butenandt, uzyskując 1,4 mg czystego związku z 200 l moczu mężczyzn[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 34, ISBN 83-7183-240-0 .
  2. ↑ a b Androsteron (nr 31579) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-02-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. ↑ a b Ari M.P.A.M.P. Koskinen Ari M.P.A.M.P., Asymmetric Synthesis of Natural Products, wyd. 2, Wiley, 2012, s. 237, DOI: 10.1002/9781118347300, ISBN 978-1-118-34730-0  (ang.).
  4. ↑ A.A. Butenandt A.A., Über die chemische Untersuchung der Sexualhormone, „Zeitschrift für Angewandte Chemie”, 44 (46), 1931, s. 905–908, DOI: 10.1002/ange.19310444602  (niem.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • Britannica: science/androsterone
  • Catalana: 0078306