Ayomide Folorunso

Ayomide Folorunso
Ilustracja
Ayomide Folorunso (2017)
Data i miejsce urodzenia

17 października 1996
Abeokuta

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Stambuł 2023 sztafeta 4 × 400 m
brąz Glasgow 2019 sztafeta 4 × 400 m
Uniwersjada
złoto Tajpej 2017 bieg na 400 m przez płotki
złoto Neapol 2019 bieg na 400 m przez płotki
Igrzyska europejskie
srebro Kraków 2023 bieg na 400 m przez płotki
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Bydgoszcz 2017 bieg na 400 m przez płotki
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Eskilstuna 2015 sztafeta 4 × 400 m
brąz Eskilstuna 2015 bieg na 400 m przez płotki
Multimedia w Wikimedia Commons

Ayomide Folorunso (ur. 17 października 1996 w Abeokucie[1]) – włoska lekkoatletka nigeryjskiego pochodzenia specjalizująca się w biegach sprinterskich i płotkarskich[2].

W 2014 była siódma w biegu na 400 metrów przez płotki podczas mistrzostw świata juniorów w Eugene. Wicemistrzyni Europy juniorek z Eskilstuny w sztafecie 4 × 400 metrów i brązowa medalistka tejże imprezy w biegu na 400 metrów przez płotki (2015). Czwarta zawodniczka mistrzostw Europy oraz półfinalistka igrzysk olimpijskich z 2016 roku. W 2017 Folorunso wraz z koleżankami zajęła czwarte miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów podczas rozgrywanych w Belgradzie halowych mistrzostw Europy. W tym samym roku zdobyła złoto podczas młodzieżowego czempionatu Europy w Bydgoszczy.

Złota medalistka mistrzostw Włoch oraz reprezentantka kraju w meczach międzypaństwowych.

Rekord życiowy w biegu na 400 metrów przez płotki: 53,89 (22 sierpnia 2023, Budapeszt) rekord Włoch.

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2014 Mistrzostwa świata juniorów Stany Zjednoczone Eugene bieg na 400 m przez płotki 7. miejsce 58,34
2015 Mistrzostwa Europy juniorów Szwecja Eskilstuna bieg na 400 m przez płotki 3. miejsce 58,44
sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:37,45
2016 Mistrzostwa świata Pekin sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:27,07
Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam bieg na 400 m przez płotki 4. miejsce 55,50
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro bieg na 400 m przez płotki półfinał 56,37
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:27,05
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:32,87
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz bieg na 400 m przez płotki 1. miejsce 55,82
sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:33,31
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn bieg na 400 m przez płotki półfinał 56,47
sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:27,81
Uniwersjada Tajpej bieg na 400 m przez płotki 1. miejsce 55,63
sztafeta 4 × 400 m DNF
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham bieg na 400 m eliminacje 53,24
sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:31,55
Igrzyska śródziemnomorskie Hiszpania Tarragona bieg na 400 m przez płotki 2. miejsce 55,44
sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:28,08
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin bieg na 400 m przez płotki półfinał 55,69
sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:28,62
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow bieg na 400 m półfinał 57,96
sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:31,90
IAAF World Relays Japonia Jokohama sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:27,74
Uniwersjada Włochy Neapol bieg na 400 m przez płotki 1. miejsce 54,75
Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz bieg na 400 m przez płotki 4. miejsce 56,34
sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:27,32
Mecz Europa – USA Białoruś Mińsk bieg na 400 m przez płotki 5. miejsce 56,80
Mistrzostwa świata Katar Doha bieg na 400 m przez płotki półfinał 55,36
sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:30,63
2021 World Athletics Relays Polska Chorzów sztafeta 4 x 400 m 5. miejsce 3:32,69
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene sztafeta mieszana[3] 7. miejsce 3:16,45
bieg na 400 m przez płotki półfinał 54,34
sztafeta 4 × 400 m 7. miejsce 3:26,45
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 400 m przez płotki 7. miejsce 55,91
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:28,61
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[4] Polska Chorzów bieg na 400 m przez płotki 2. miejsce[5] 54,79
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 400 m przez płotki półfinał 55,43
2024 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Glasgow bieg na 400 m eliminacje 53,15

Przypisy

  1. Ayomide Folorunso [online], fidal.it [dostęp 2016-05-13]  (wł.).
  2. Ayomide Folorunso Biographical information. Olympedia.com. [dostęp 2020-12-04]. (ang.).
  3. Sztafeta mieszana 4 × 400 m
  4. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  5. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.

Bibliografia

  • Ayomide Folorunso w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 25 lutego 2024].
  • Ayomide Folorunso, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2016-05-13]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • 1977: Cirulli
  • 1978: Cirulli
  • 1979: Cirulli
  • 1980: Cirulli
  • 1981: Cirulli
  • 1982: Cirulli
  • 1983: Cirulli
  • 1984: Cirulli
  • 1985: Cirulli
  • 1986: Cirulli
  • 1987: Trojer
  • 1988: Trojer
  • 1989: Trojer
  • 1990: Trojer
  • 1991: Trojer
  • 1992: Trojer
  • 1993: Zamperioli
  • 1994: De Angeli
  • 1995: De Angeli
  • 1996: Barbarino
  • 1997: Barbarino
  • 1998: Niederstätter
  • 1999: Niederstätter
  • 2000: Niederstätter
  • 2001: Niederstätter
  • 2002: Niederstätter
  • 2003: Niederstätter
  • 2004: Ceccarelli
  • 2005: Ceccarelli
  • 2006: Ceccarelli
  • 2007: Ceccarelli
  • 2008: Ceccarelli
  • 2009: Ceccarelli
  • 2010: Gentili
  • 2011: Gentili
  • 2012: Gentili
  • 2013: Pedroso
  • 2014: Pedroso
  • 2015: Pedroso
  • 2016: Folorunso
  • 2017: Pedroso
  • 2018: Pedroso
  • 2019: Folorunso
  • 2020: Folorunso
  • 2021: Marchiando
  • 2022: Folorunso

Portal:Lekkoatletyka

  • p
  • d
  • e
Halowe mistrzynie Włoch w biegu na 400 metrów
  • 1971: Chersoni
  • 1972: Orselli
  • 1973: Govoni
  • 1974: Paredi
  • 1975: Orselli
  • 1976: Cirulli
  • 1977: Koch
  • 1978: Porcelli
  • 1979: Bargioni
  • 1980: Rossi
  • 1981: Rossi
  • 1982: Pistrino
  • 1983: Lombardo
  • 1984: Rossi
  • 1985: Rossi
  • 1986: Rossi
  • 1987: Campana
  • 1988: Rossi
  • 1989: Barbarino
  • 1990: Trojer
  • 1991: Marasco
  • 1992: Trojer
  • 1993: Carbone
  • 1994: Spuri
  • 1995: Carbone
  • 1996: Barbarino
  • 1997: Piroddi
  • 1998: Spuri
  • 1999: De Angeli
  • 2000: Carbone
  • 2001: Afolabi Nigeria
  • 2002: Perpoli
  • 2003: Afolabi Nigeria
  • 2004: Niederstätter
  • 2005: Niederstätter
  • 2006: Reina
  • 2007: Reina
  • 2008: Reina
  • 2009: Reina
  • 2010: Milani
  • 2011: Milani
  • 2012: Spacca
  • 2013: Bazzoni
  • 2014: Bazzoni
  • 2015: Bazzoni
  • 2016: Folorunso
  • 2017: Folorunso
  • 2018: Lukudo
  • 2019: Lukudo
  • 2020: Folorunso
  • 2021: Borga
  • 2022: Marchiando
  • 2023: Folorunso

Portal:Lekkoatletyka

Flagi obok nazwisk oznaczają zwyciężczynię innej narodowości niż włoska, ponieważ mistrzostwa miały często charakter otwarty.

  • p
  • d
  • e

Portal:Lekkoatletyka