Centroplacaceae
 Bhesa indica | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | |||
| Rząd | malpigiowce | ||
| Rodzina | Centroplacaceae | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Centroplacaceae Doweld & Reveal in J.L. Reveal, Bot. Rev. (Lancaster) 71: 48. 20 Mai 2005[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Centroplacus Pierre (1899)[3] | |||
| |||
| |||
Centroplacaceae – rodzina roślin drzewiastych z rzędu malpigiowców. Obejmuje dwa rodzaje z 6 gatunkami. Rodzaj Centroplacus występuje w tropikalnej, zachodniej Afryce, a rodzaj Bhesa w południowo-wschodniej Azji, na obszarze od Sri Lanki po południowe Chiny i Nową Gwineę[2][4].
Morfologia
Drzewa. Liście skrętoległe z przylistkami, u Centroplacus piłkowane, u Bhesa całobrzegie. Kwiaty drobne u Centroplacus jednopłciowe (rośliny dwupienne), u Bhesa obupłciowe, zebrane w groniaste kwiatostany. Nasiona otoczone są osnówką[2].
Systematyka
Rodzina ta wyodrębniona została po raz pierwszy w 2005 roku i pierwszym systemem APG, który ją uwzględnił był APG III z 2009. Pozycja systematyczna tej rodziny nie jest jasna. Według APweb może to być grupa siostrzana dla rodzin nadwodnikowatych (Elatinaceae) i malpigiowatych (Malpighiaceae) (apomorfią w tym kladzie byłby trwały kielich), ew. może być zgodnie z sugestią autorów siostrzaną dla rodziny Ctenolophonaceae. Wcześniej rodzaj Bhesa zaliczany był do rodziny dławiszowatych (Celastraceae), a Centroplacus do wilczomleczowatych (Euphorbiaceae)[2].
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
| malpigiowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Wykaz rodzajów[2]
- Centroplacus Pierre (1899) – jeden gatunek z Afryki zachodniej – Centroplacus glaucinus Pierre Bull. Mens. Soc. Linn. Paris n.s., 1: 115 1899
- Bhesa Hamilton ex Arnott, Edinburgh New Philos. J. 16: 315. Apr 1834 – 5 gatunków z Azji południowo-wschodniej
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b c d e Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).
- ↑ a b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. University of Maryland. [dostęp 2011-08-01]. (ang.).
- ↑ Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 315-316. ISBN 978-1-842466346.
