Cerkiew św. Michała Archanioła w Baku

Cerkiew św. Michała Archanioła
Mixail Arxangel kilsəsi
3570
cerkiew wojskowa (do 1917), następnie parafialna
Ilustracja
Państwo

 Azerbejdżan

Miejscowość

Baku

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

św. Michała Archanioła w Baku

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Wspomnienie liturgiczne

8/21 listopada

Historia
Data zakończenia budowy

1850

Data poświęcenia

1851; ponownie po renowacji – 1892

Data zamknięcia

1936

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji

1946

Dane świątyni
Styl

pskowski

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Kopuła
• liczba kopuł


1

Liczba ikonostasów

1

Położenie na mapie Baku
Mapa konturowa Baku, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie Azerbejdżanu
Mapa konturowa Azerbejdżanu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Michała Archanioła”
Ziemia40°22′55,0″N 49°50′50,2″E/40,381944 49,847278
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Wnętrze cerkwi

Cerkiew św. Michała Archanioła – najstarsza zachowana do naszych czasów cerkiew prawosławna w Baku. Pierwotnie była to wojskowa cerkiew przeznaczona dla floty kaspijskiej. Obecnie świątynia parafialna, w eparchii bakijskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Cerkiew, zwana Flotską, została wzniesiona za pieniądze floty kaspijskiej przed 1850. W jej uroczystym poświęceniu w 1851 uczestniczył car rosyjski Mikołaj I Romanow. 15 sierpnia 1873 została przekazana Saliańskiemu Pułkowi Rezerwy, który stacjonował w dzielnicy Baku – Lenkoranie. Pułk ten opiekował się cerkwią również po przekształceniu go w 21. pułk liniowy, a następnie w 66. bakijski batalion gubernialny oraz po powrocie do dawnej nazwy. Od 1875 cerkiew została przekazana władzom eparchialnym dla przekształcenia w siedzibę parafii. Ostatecznie jednak zmieniono związane z nią plany i zachowano dla niej funkcję cerkwi pułkowej.

W listopadzie 1891 podjęto prace rekonstrukcyjne w cerkwi, które trwały rok. Restaurację budynku sfinansował za sumę 22 tys. rubli Świątobliwy Synod Rządzący. W czasie przebudowy w cerkwi wymieniono część ikonostasu i wstawiono nowe ikony. Po zakończeniu prac miało miejsce ponowne poświęcenie świątyni. Była ona czynna do fali represji wobec Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 30. Cerkiew została w 1936 zamknięta i zmieniona w internat. Władze stalinowskie zgodziły się na jej zwrot po 10 latach. Od tego czasu jest nieprzerwanie czynna.

Architektura

Cerkiew reprezentuje styl pskowski. Jest zlokalizowana w trójkondygnacyjnym budynku zwieńczonym sygnaturką z cebulastą kopułą położoną na okrągłym bębnie, w którym znajduje się rząd półkolistych okien. Poniżej dachu położony jest fryz. We wnętrzu cerkwi znajduje się dwurzędowy złocony ikonostas oraz dwie boczne ikony w ozdobnych ryzach. Ściany i sklepienie cerkwi są pokryte freskami. W podziemiach cerkwi w II połowie XX w. urządzono kaplicę św. Bartłomieja.

Bibliografia

  • Михайло-Архангельский храм г. Баку