Chengwang

Chengwang
Imię chińskie osobiste
Pismo tradycyjne

誦

Hanyu pinyin

Sòng

Imię chińskie pośmiertne
Pismo tradycyjne

成王

Hanyu pinyin

Chéng Wáng

Wade-Giles

Ch'eng Wang

Nazwisko rodowe chińskie
Pismo tradycyjne

姬

Hanyu pinyin

Jī

Ilustracja
władca Chin
Okres

od 1043/1042 p.n.e.
do 1021 p.n.e.

Poprzednik

Wuwang

Następca

Kangwang

Dane biograficzne
Dynastia

dynastia Zhou

Ojciec

Wuwang

Matka

Yi Jiang

Żona

Wang Si

Dzieci

Kangwang

Król Cheng z Dynastii Zhou (chiń. 周成王; pinyin Zhōu Chéngwáng) – drugi władca chińskiej dynastii Zhou, który panował w latach 1043/1042–1021 p.n.e.

Panowanie

Jego dziadek i ojciec podbili państwo Shang i ustanowili zasady sukcesji, zgodnie z którymi po śmierci ojca powinien on przejąć tron. Po śmierci króla Wu nastąpił jednak kryzys dynastyczny: jego stryj Zhou Gong ogłosił, że król jest zbyt młody i mianował się regentem. Kwestia młodego wieku króla jest wątpliwa, a ponadto prawo księcia Zhou do regencji zakwestionowali jego starsi bracia: Guanshu Xian, Caishu Du i Huoshu Chu. Sprzymierzyli się oni z nominalnym władcą podbitych Shangów, Wu Gengiem i wszczęli wojnę przeciw uzurpacji Zhou. Król Cheng, książę Zhou i jego brat przyrodni, Shao Gong, pobili powstańców i uderzyli dalej na wschód[1].

Po podboju wschodnich terenów, zwycięski triumwirat rozpoczął akcję kolonizacyjną nowych ziem. W strategicznej dolinie prowadzącej do ziem Zhou, ustanowili wschodnią stolicę (Chengzhou) (na miejscu współczesnego Luoyangu). Nowa baza na wschodzie, jak dowiodła rebelia braci króla Wu, była konieczna: siły Zhou straciły wiele czasu na ponowny przemarsz z położonych dalej na zachód, nad rzeką Wei pierwotnych terenów państwa Zhou i ponowny podbój ziem shangowskich[2].

Członkowie rodu cesarskiego ustanowili swe siedziby w strategicznie położonych miastach w dolinie Huang He. Bracia króla Chenga - Tangshu Yu i Ying Hou założyli państwa Jin i Ying; inny stryj Chenga, Kangshu Feng - państwo Wei. Syn księcia Zhou, Bo Qin, otrzymał ziemie dalej na wschód (Lu); komendant armii Zhou, Tai Gong Wang ustanowił Qi, a wspomniany Shao Gong - państwo Yan, chroniące północne rubieże Niziny Chińskiej. W późniejszych wiekach domeny te usamodzielniły się, rozpoczynając okres Walczących Królestw[3].

W późniejszych latach król Cheng, powołując się na mandat Niebios, przynależny mu z racji urodzenia, przy wsparciu Shao Gonga, skłonił księcia Zhou do udania się na polityczną emeryturę. Panowanie Chenga miało być stosunkowo spokojne i charakteryzować się łagodnością, cenioną przez późniejszych konfucjanistów[4].

Przypisy

  1. ↑ Loewe i Shaughnessy 1999 ↓, s. 311.
  2. ↑ Feng Li: Landscape and Power in Early China. Cambridge: Cambridge University Press, 2006, s. 65. ISBN 978-0-511-34848-8.
  3. ↑ Loewe i Shaughnessy 1999 ↓, s. 311-312.
  4. ↑ Loewe i Shaughnessy 1999 ↓, s. 316-317.

Bibliografia

  • Martin Loewe, Edward Shaughnessy: Cambridge History of Ancient China. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN 0-521-47030-7.
  • p
  • d
  • e
  • Wuwang (1046 p.n.e.–1043 p.n.e.)
  • Chengwang (1042 p.n.e.–1021 p.n.e.)
  • Kangwang (1020 p.n.e.–996 p.n.e.)
  • Zhaowang (995 p.n.e.–977 p.n.e.)
  • Muwang (976 p.n.e.–922 p.n.e.)
  • Gongwang (922 p.n.e.–900 p.n.e.)
  • Yiwang (899 p.n.e.–892 p.n.e.)
  • Xiaowang (891 p.n.e.–886 p.n.e.)
  • Yiwang (885 p.n.e.–878 p.n.e.)
  • Liwang (877 p.n.e.–841 p.n.e.)
  • Gonghe (regent) (841 p.n.e.–828 p.n.e.)
  • Xuanwang (827 p.n.e.–782 p.n.e.)
  • Youwang (781 p.n.e.–771 p.n.e.)
  • Pingwang (770 p.n.e.–720 p.n.e.)
  • Huanwang (719 p.n.e.–697 p.n.e.)
  • Zhuangwang (696 p.n.e.–682 p.n.e.)
  • Xiwang (681 p.n.e.–677 p.n.e.)
  • Huiwang (676 p.n.e.–652 p.n.e.)
  • Xiangwang (651 p.n.e.–619 p.n.e.)
  • Qingwang (618 p.n.e.–613 p.n.e.)
  • Kuangwang (612 p.n.e.–607 p.n.e.)
  • Dingwang (606 p.n.e.–586 p.n.e.)
  • Jianwang (585 p.n.e.–572 p.n.e.)
  • Lingwang (571 p.n.e.–545 p.n.e.)
  • Jingwang (544 p.n.e.–521 p.n.e.)
  • Daowang (520 p.n.e.)
  • Jingwang (519 p.n.e.–476 p.n.e.)
  • Yuanwang (475 p.n.e.–469 p.n.e.)
  • Zhendingwang (468 p.n.e.–442 p.n.e.)
  • Aiwang (441 p.n.e.)
  • Siwang (441 p.n.e.)
  • Kaowang (440 p.n.e.–426 p.n.e.)
  • Weiliewang (425 p.n.e.–402 p.n.e.)
  • Anwang (401 p.n.e.–376 p.n.e.)
  • Liewang (375 p.n.e.–369 p.n.e.)
  • Xianwang (368 p.n.e.–321 p.n.e.)
  • Shenjingwang (320 p.n.e.–315 p.n.e.)
  • Nanwang (314 p.n.e.–256 p.n.e.)