Chloroetan

Chloroetan

Ampułka z chlorkiem etylu do znieczulenia ogólnego i miejscowego
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
chloroetan
Inne nazwy i oznaczenia
chlorek etylu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C2H5Cl

Inne wzory

CH3CH2Cl, EtCl

Masa molowa

64,51 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz o ostrym zapachu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

75-00-3

PubChem

6337

DrugBank

DB13259

SMILES
CCCl
InChI
InChI=1S/C2H5Cl/c1-2-3/h2H2,1H3
InChIKey
HRYZWHHZPQKTII-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
0,92 g/cm³ (0 °C)[1]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
6,71 g/l[2]
Temperatura topnienia

od −142 do −138 °C[1][3][2]

Temperatura wrzenia

12,3 °C[2][1][3]

logP

1,43[1]

Lepkość

0,279 cP (10 °C)[1]

Napięcie powierzchniowe

19,5 g/s² (20 °C)[1]

Budowa
Typ hybrydyzacji i VSEPR

sp3

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4]
skroplony gaz
Płomień Butla gazowa Zagrożenie dla zdrowia
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H220, H351, H412

Zwroty P

P210, P273, P281, P410+P403

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4]
skroplony gaz
Skrajnie łatwopalny Szkodliwy
Skrajnie
łatwopalny
(F+)
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R12, R40, R52/53

Temperatura zapłonu

-50 °C[1][3]

Numer RTECS

KH7525000

Podobne związki
Podobne związki

chlorometan, chlorek allilu, etanol

Pochodne

1,2-dichloroetan, 1,1,2,2-tetrachloroetan, heksachloroetan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N01 BX01

Farmakokinetyka
Działanie

miejscowo znieczulające

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

miejscowo

Multimedia w Wikimedia Commons

Chloroetan (chlorek etylu), CH3CH2Cl – organiczny związek chemiczny z grupy halogenoalkanów, bezbarwny, łatwopalny gaz.

Jest stosowany do produkcji tetraetyloołowiu, który jest środkiem przeciwstukowym do benzyn z grupy etylin oraz w medycynie jako środek znieczulający miejscowo.

Opary są łatwopalne i narkotyczne.

Otrzymywanie

Chloroetan otrzymuje się w reakcji etylenu z chlorowodorem z użyciem chlorku glinu jako katalizatora, w temperaturze 130–250 °C:

C2H4 + HCl → C2H5Cl

Inna metodą produkcji chloroetanu jest reakcja etanolu z chlorowodorem lub etanu z chlorem, ale w obecnych czasach produkcja tymi metodami nie jest opłacalna.

Zastosowanie w medycynie

Chlorek etylu jest dostarczany w postaci płynnej w pojemniku do użycia w formie aerozolu (ciśnienie w butelce jest wywierane własnym ciśnieniem par związku). Działa jako łagodny środek znieczulający miejscowo przez wywieranie efektu chłodzącego po rozpyleniu na skórę (np. podczas usuwania drobnych ciał obcych w warunkach ambulatoryjnych). Ciepło absorbowane z tkanek przez wrzącą ciecz powoduje gwałtowne odczucie głębokiego chłodu – ale ponieważ temperatura wrzenia chlorku etylu (12,5 °C) jest wyższa od punktu zamarzania wody, nie powoduje ryzyka odmrożeń.

Ze względu na wyżej wspomniany efekt chłodzenia chlorek etylu jest również używany w stomatologii do sprawdzania żywotności miazgi zęba.

Dawniej stosowano go również do krótkotrwałej narkozy wziewnej (trwającej najwyżej kilka minut)[5], jednakże z powodu dużej szkodliwości dla mięśnia sercowego, niskiego indeksu terapeutycznego i trudnego dawkowania[6] – został całkowicie zastąpiony przez bezpieczniejsze anestetyki.

Przypisy

  1. a b c d e f g h Chloroethane, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 6337 [dostęp 2023-09-03]  (ang.).
  2. a b c Ethyl chloride, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-06]  (ang.).
  3. a b c Chloroetan (nr 03344) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  4. a b Chloroetan, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28]  (ang.).
  5. Józef Dadlez: Farmakologia i toksykologia leków. Warszawa: PZWL, 1958, s. 116.
  6. Gibiński Kornel (red.) Chruściel Tadeusz (red.): Leksykon Leków. Warszawa: PZWL, 1992, s. 93. ISBN 83-200-1500-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N01: Leki znieczulające
N01A – Leki do
znieczulenia ogólnego
N01AA – Etery
N01AB – Chlorowcowane węglowodory
N01AF – Barbiturany
N01AG – Barbiturany w
połączeniach z innymi lekami
  • narkobarbital
N01AH – Opioidy
N01AX – Inne
N01B – Środki do
znieczulenia miejscowego
N01BA – Estry kwasu aminobenzoesowego
N01BB – Amidy
N01BC – Estry kwasu benzoesowego
N01BX – Inne
Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • LCCN: sh85045430
  • GND: 4271390-0
  • NDL: 01116467
  • J9U: 987007557798505171
Encyklopedia internetowa: