Cypr w Konkursie Piosenki Eurowizji

Cypr
w Konkursie Piosenki Eurowizji
0
1
0
1
Informacje ogólne
Nadawca

Radiofonikó Ídruma Kúprou (RIK)

Rok i miejsce debiutu

1981, Dublin

Liczba udziałów

39 razy (32 finały)

Historia preselekcji
Obecnie

Wybór wewnętrzny

1982, 1984, 1990–2000, 2004–2006, 2008–2012, 2015

Krajowe Eliminacje

1981–1983, 1985–1987, 1989, 2002–2003, 2007, 2013, 2016–2024

Wybór wewnętrzny

Statystyka głosowania
Najwięcej punktów
w finale od

Grecja
215 punktów

Najwięcej punktów
w finale dla

Grecja
300 punktów

Najlepsze rezultaty
Półfinał

2. miejsce w 2018

Finał

2. miejsce w 2018

Najgorsze rezultaty
Półfinał

18 miejsce w 2011

Finał

ostatnie miejsce w 1986

Strona internetowa

Cypr uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1981. Od debiutu przygotowaniami do konkursu zajmuje się nadawca publiczny Radiofonikó Ídruma Kúprou (RIK)[1].

Najwyższym wynikiem kraju w konkursie jest drugie miejsce, które w 2018 zajęła Eleni Fureira z piosenką „Fuego”

Cypr dwukrotnie nie wystawił swojego reprezentanta na konkurs: w 1988 i 2001. Podczas finału konkursu w 1988 kraj miał reprezentować Jannis Dimitru z piosenką „Timame”, jednak CyBC nie dopuścił go do występu z powodu wykonania piosenki podczas cypryjskich selekcji w 1984, co naruszało regulamin konkursu[2]. W 2001 nadawca nie został dopuszczony do udziału w 46. Konkursie Piosenki Eurowizji z powodu słabych wyników osiągniętych w poprzednich latach[3].

Historia Cypru w Konkursie Piosenki Eurowizji

Alex Panayi podczas występu w finale 40. Konkursu Piosenki Eurowizji, 1995
Lisa Andreas w trakcie śpiewania utworu „Stronger Every Minute” podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2004
Evridiki podczas występu w półfinale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji w Helsinkach, maj 2007
Evdokia Kadí podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji w Belgradzie, maj 2008

Uczestnictwo

Cypr uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1981. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich cypryjskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok Wykonawca Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1981 Island „Monika” 6 69 Brak rundy półfinałowej
1982 Ana Wisi „Mono i ajapi” 5 85
1983 Stavros i Constantina „I ajapi akomi zi” 16 26
1984 Andy Paul „Anna Maria Elena” 15 31
1985 Lia Wisi „To katalawa arja” 16 15
1986 Elpida „Tora zo” 20 4
1987 Aleksia Wasiliu „Aspro-mawro” 7 80
1988 Janis Dimitriu „Timame” Dyskwalifikacja
1989 Janis Sawidakis i Fani Polimeri „Apopse as wretume” 11 51
1990 Charis Anastasiu „Milas poli” 14 36
1991 Elena Patroklu „SOS” 9 60
1992 Evridiki „Teriazume” 11 57
1993 Kiriakos Zimbulakis i Dimos Wan Bekie „Mi stamatas” 19 17 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Evridiki „Ime antropos ki ego” 11 51 Brak rundy półfinałowej
1995 Aleks Panajis „Sti fotia” 9 79
1996 Konstandinos Christoforu „Mono ja mas” 9 72 15[a] 42
1997 Hara i Andreas Konstandinu „Mana mu” 5 98 Brak rundy półfinałowej
1998 Michalis Chadzijanis „Jenesis” 11 37
1999 Marlen Angelidu „Ta ’ne erotas” 22 2
2000 Voice „Nomiza” 21 8
2001 Brak reprezentanta
2002 One „Gimme” 6 85
2003 Stelios Konstandas „Feeling Alive” 20 15
2004 Liza Andreas „Stronger Every Minute” 5 170 5 149
2005 Konstandinos Christoforu „Ela Ela (Come Baby)” 18 46 Top 12[b]
2006 Annette Artani „Why Angels Cry” – 15 57
2007 Evridiki i Dimitris Korjalas „Comme çi, comme ça” 15 65
2008 Ewdokia Kadi „Femme Fatale” 15 36
2009 Christina Metaksa „Firefly” 14 32
2010 Jon Lilygreen & The Islanders „Life Looks Better Spring” 21 27 10 67
2011 Christos Milordos „San aggelos s’agapisa” – 18 16
2012 Ivi Adamou „La La Love” 16 65 7 91
2013 Despina Olimbiu „An me timase” – 15 11
2014 Brak reprezentanta
2015 Jannis Karajannis „One Thing I Should Have Done” 22 11 6 87
2016 Minus One „Alter Ego” 21 96 8 164
2017 Hovig „Gravity” 21 68 5 164
2018 Eleni Fureira „Fuego” 2 436 2 262
2019 Tamta „Replay” 13 109 9 149
2020 Sandro „Running” Konkurs odwołany
2021 Elena Tsangrinu „El Diablo” 16 94 6 170
2022 Andromache „Ela” – 12 63
2023 Andrew Lambrou „Break a Broken Heart” 12 126 7 94
2024 Silia Kapsis „Liar”

Historia głosowania w finale (1981–2023)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Cypr przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw cypryjscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[4]:

Kraje, którym Cypr przyznał najwięcej punktów:

L.p. Kraj Punkty
1  Grecja 394
2  Włochy 154
3  Szwecja 144
4  Hiszpania 143
5  Rosja 129

Kraje, od których Cypr otrzymał najwięcej punktów:

L.p. Kraj Punkty
1  Grecja 347
2  Malta 105
3  Wielka Brytania 89
4  Hiszpania 78
5  Szwecja 70

Legenda:

     1. miejsce

     2. miejsce

     3. miejsce

Nagrody im. Marcela Bezençona

Despina Olimbiu podczas prób do występu w półfinale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö, maj 2013
Minus One podczas występu w finale 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Sztokholmie, maj 2016

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[5].

Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach[5]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Nagroda Kompozytorów

Rok Piosenka Wykonawca
2004 „Stronger Every Minute” Lisa Andreas

Nagroda Artystyczna

Rok Piosenka Wykonawca
2018 „Fuego” Eleni Fureira

Uwagi

  1. ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 29 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  2. ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

Przypisy

  1. ↑ Cyprus in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
  2. ↑ Eurovision Song Contest 1988. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
  3. ↑ Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
  4. ↑ Points to and from CYPRUS. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncover.co.uk. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  5. ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Reprezentanci Cypru w Konkursie Piosenki Eurowizji