Czesław Korbut
 podpułkownik dypl. nawigator | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 stycznia 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 września 1993 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | 4. pułk lotniczy |
| Stanowiska | dowódca dywizjonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Czesław Korbut (ur. 20 stycznia 1910 w Starsielcach, zm. 3 września 1993 w Victoria) – podpułkownik dyplomowany nawigator, oficer Wojska Polskiego, Polskich Sił Powietrznych, dowódca dywizjonu 304, kawaler Virtuti Militari.
Życiorys
Syn Franciszka i Franciszki z domu Kłosowska[1]. W 1928 r. ukończył gimnazjum w Białymstoku i zgłosił się do służby wojskowej. Zdał egzaminy wstępne i został skierowany do nauki w Szkole Podchorążych Lotnictwa. Naukę ukończył z dwunastą lokatą i specjalnością obserwatora, otrzymał przydział do 4. pułku lotniczego. W 1934 r. otrzymuje awans na stopień porucznika. W 1937 r. został przeniesiony na stanowisko wykładowcy bombardowania w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa, a po jego reorganizacji w Centrum Wyszkolenia Nr 1[2]. W 1939 r. został awansowany do stopnia kapitana[3].
Po wybuchu II wojny światowej nie wziął udziału w walkach, został ewakuowany do Rumunii skąd przedostał się do Francji a następnie do Wielkiej Brytanii. W Polskich Siłach Powietrznych otrzymał numer służbowy RAF 76760. Został skierowany do Air Navigation School, którą ukończył w 1941 r. i otrzymał przydział do dywizjonu 305[4]. Został mianowany na stanowisko dowódcy eskadry dywizjonu 305, w tym dywizjonie odbył pełną turę lotów bojowych. W ramach wypoczynku operacyjnego trafił do 18. Operational Training Unit, a następnie pełnił funkcję oficera łącznikowego w Departamencie ds. Sprzymierzonych Sił Powietrznych Ministerstwa Lotnictwa Wielkiej Brytanii[2].
Od stycznia 1943 r. powrócił do latania operacyjnego. W dywizjonie 304 11 lutego objął funkcję dowódcy eskadry A[5], a 19 listopada został mianowany dowódcą dywizjonu 304. W tym okresie dywizjon pełnił służbę w ramach Costal Command i zajmował się zwalczaniem U-bootów[6]. Stanowisko dowódcy dywizjonu zdał 10 kwietnia 1944 r.[7]
Został skierowany do Wyższej Szkoły Wojennej, po jej ukończeniu w 1945 r. objął obowiązki zastępcy szefa Sztabu Polskich Sił Powietrznych i szefa Wydziału Wyszkolenia. Po zakończeniu działań wojennych i demobilizacji nie zdecydował się na powrót do Polski, wyemigrował do Kanady[8]. Zmarł 3 września 1993 r., został pochowany na cmentarzu Royal Oak Burial Park[9].
Ordery i odznaczenia
Za swą służbę otrzymał odznaczenia[10][8]:
- Srebrny Krzyż Virtuti Militari nr 9298,
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie,
- Medal Lotniczy – czterokrotnie.
Przypisy
- ↑ Pawlak 2009 ↓, s. 101.
- ↑ a b Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 108.
- ↑ Rybka, Stepan 2003 ↓, s. 492.
- ↑ Zieliński 2004 ↓, s. 8.
- ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 148.
- ↑ Rawlings 1982 ↓, s. 198.
- ↑ Król 1990 ↓, s. 174.
- ↑ a b Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 109.
- ↑ (Kasprzyk) Czesław Korbut. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 2024-02-26]. (pol.).
- ↑ Korbut Czesław. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2024-02-26]. (pol.).
Bibliografia
- Łukasz Jaśkiewicz: 304 Dywizjon Bombowy „Ziemi Śląskiej” im. ks. Józefa Poniatowskiego. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2018. ISBN 978-83-7889-829-0. OCLC 1100412224.
- Wacław Król: Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07695-2. OCLC 834110269.
- Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- John D. R. Rawlings: Coastal, support, and special squadrons of the RAF and their aircraft. London: Jane's, 1982. ISBN 0-7106-0187-5. OCLC 9071583.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja CDCN: „Księgarnia Akademicka”, 2003. ISBN 83-7188-691-8. OCLC 831137079.
- Józef Zieliński, Tadeusz Krzystek: Dowódcy dywizjonów Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie = Commanders of the Polish Air Force squadrons in the West. Poznań: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09553-1. OCLC 52033660.
- Józef Zieliński: 305 Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Bellona, 2004. ISBN 83-11-09813-1. OCLC 830544805.
