Dan Majerle

Dan Majerle
Ilustracja
Majerle w 2009 roku jako asystent trenera Phoenix Suns
Grand Canyon Antelopes
Trener
Data i miejsce urodzenia

9 września 1965
Traverse City

Wzrost

198 cm

Masa ciała

98 kg

Kariera
Aktywność

1988–2002

Szkoła średnia

Central (Traverse City, Michigan)

College

Central Michigan (1984–1988)

Draft

1988, numer: 14
Phoenix Suns

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1988–1995 Phoenix Suns
1995–1996 Cleveland Cavaliers
1996–2001 Miami Heat
2001–2002 Phoenix Suns
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1988, 1994  Stany Zjednoczone
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2013 Phoenix Suns (asystent)
od 2013 Grand Canyon (NCAA)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Seul 1988 Koszykówka
Mistrzostwa świata
złoto Kanada 1994 Koszykówka

Daniel Lewis Majerle (ur. 9 września 1965 w Traverse City) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, mistrz świata z 1994 roku, brązowy medalista olimpijski z 1988. Obecnie trener w drużynie akademickiej Grand Canyon Antelopes.

Po ukończeniu Central Michigan University w Mount Pleasant został wybrany w drafcie 1988 przez Phoenix Suns z 14. numerem i grał w tej drużynie przez większość swojej kariery. W 1995 na jeden sezon przeszedł do Cleveland Cavaliers, a potem na pięć lat do Miami Heat. Karierę zawodniczą zakończył w 2002, po dwóch sezonach w macierzystym klubie z Phoenix.

"Thunder Dan" występował na pozycji rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego i dał się poznać jako znakomity egzekutor rzutów za 3 punkty. W swojej karierze trzykrotnie wystąpił w Meczu Gwiazd.

W sezonie 1990/1991 zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi[1].

W 1994 w Kanadzie z Dream Teamem II zdobył mistrzostwo świata.

Dwukrotnie przewodził NBA w liczbie celnych rzutów za 3 punkty, uzyskanych w trakcie całego sezonu regularnego (1993, 1994)[2].

W latach 2008–2013 był trenerem Phoenix Suns, następnie zaś drużyny Grand Canyon Antelopes, dla której 2013 był pierwszym sezonem w NCAA Division I. W roku 2015 doprowadził drużynę do zwycięstwa w turnieju Global Sports Classic. W marcu 2020 został zwolniony.

Z żoną Tiną mają trzy córki. Oprócz trenerki prowadzi także bar w centrum Phoenix.

Był współproducentem i zagrał małą rólkę w filmie Jake's Corner (2008).

Osiągnięcia

Na podstawie[3], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

  • Uczestnik turnieju NCAA (1987)
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji Mid-American (MAC – 1987)
    • sezonu regularnego MAC (1987)
  • MVP turnieju Mid-American (1987)
  • Wybrany do I składu MAC (1986–1988)
  • Uczelnia Central Michigan zastrzegła należący do niego numer 44

NBA

Reprezentacja

Inne

Przypisy

  1. 1990-91 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
  2. NBA Individual Regular Season Records for 3-Point Field Goals. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
  4. NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. Dan Majerle – Bio. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. Phoenix Rises to Occasion. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  9. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for 3-Pt Field Goals. basketball-reference.com. [dostęp 2018-03-24]. (ang.).
  10. Games of the XXIVth Olympiad -- 1988. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. TWELVTH WORLD CHAMPIONSHIP -- 1994. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  12. USA Basketball Annual Awards. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na nba.com. nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)]. (ang.) (Archiwum)
  • Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
  • Biografia na nba.com (ang.)
  • Oficjalna strona Majerle's Sports Grill (ang.)
  • p
  • d
  • e
Pierwsza runda
Druga runda
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Koszykarz Roku USA Basketball
  1. Nie przyznano z powodu pandemii COVID-19
  • p
  • d
  • e
MVP turnieju konferencji Mid-American NCAA
  • 1980: Swaney
  • 1981: McCallum
  • 1982: Rayhorn
  • 1983: Devereux
  • 1984: Stahl
  • 1985: Harper
  • 1986: Palombizio
  • 1987: Majerle
  • 1988: Long
  • 1989: Butts
  • 1990: Butts
  • 1991: Kennedy
  • 1992: Gillis
  • 1993: Payne
  • 1994: Trent
  • 1995: Payne
  • 1996: Tolbert
  • 1997: Davis
  • 1998: Boykins
  • 1999: Whorton
  • 2000: Clemens
  • 2001: Huffman
  • 2002: Huffman
  • 2003: Kaman
  • 2004: Williams
  • 2005: Williams
  • 2006: Warzynski
  • 2007: Pollitz
  • 2008: Quaintance
  • 2009: Linhart
  • 2010: Bassett
  • 2011: Marshall
  • 2012: Cooper
  • 2013: Treadwell
  • 2014: Brown
  • 2015: Ford
  • 2016: Conner
  • 2017: Walker
  • 2018: Clark