Demi Schuurs

Demi Schuurs
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1993
Sittard

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Trener

Philippe Goijens, Torsten Peschke

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

512 (23 lutego 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18 WTA, 20 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (22 października 2018)

Australian Open

SF (2021)

Roland Garros

3R (2020, 2021, 2023)

Wimbledon

QF (2019)

US Open

QF (2018, 2020, 2022)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Demi Schuurs (ur. 1 sierpnia 1993 w Sittard) – holenderska tenisistka, triumfatorka wielkoszlemowych turniejów juniorskich w 2011 roku.

Kariera tenisowa

Starty w zawodowych turniejach rozpoczęła w lipcu 2009 roku, biorąc udział w niewielkim turnieju ITF w belgijskim Bree. W turnieju singlowym wystąpiła dzięki dzikiej karcie i dotarła do drugiej rundy, w której przegrała z An-Sophie Mestach. Natomiast w turnieju deblowym (w parze z An-Sophie Mestach) dotarła do finału imprezy. Rok później na tym samym turnieju, tym razem partnerując Belgijce Sofie Oyen, odniosła zwycięstwo, pokonując w finale parę Marcella Koek i Marina Mielnikowa. W sumie na swoim koncie ma wygrany jeden turniej singlowy i dwadzieścia deblowych rangi ITF.

Największe jak dotąd sukcesy odniosła jako juniorka w 2011 roku, wygrywając dwa wielkoszlemowe turnieje juniorskie. Najpierw, w parze z An-Sophie Mestach, wygrała Australian Open, a potem, w parze z Iriną Chromaczową, US Open.

W czerwcu 2011 roku z dziką kartą zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w ’s-Hertogenbosch, ale przegrała w pierwszej rundzie z Anastasiją Jakimawą.

Pierwsze zwycięstwo w zawodach deblowych rangi WTA Tour odniosła w 2015 roku w Katowicach, gdzie razem z Ysaline Bonaventure pokonały w finale Gioię Barbieri i Karin Knapp wynikiem 7:5, 4:6, 10–6. W lipcu wspólnie z Oksaną Kalasznikową triumfowały w Bukareszcie, w finale wygrywając 6:2, 6:2 z Andreeą Mitu i Patricią Marią Țig.

W 2017 roku w Kantonie razem z Elise Mertens triumfowały, w finale zwyciężając nad Monique Adamczak i Storm Sanders 6:2, 6:3.

Na początku 2018 roku w Brisbane zdobyła pierwsze trofeum rangi WTA Premier: w parze z Kiki Bertens wygrały z Andreją Klepač i Maríą José Martínez Sánchez 7:5, 6:2. Tydzień później w Hobart wspólnie z Mertens pokonały 6:2, 6:2 Ludmyłę Kiczenok i Makoto Ninomiyę.

Łącznie zwyciężyła w 16 turniejach deblowych cyklu WTA Tour z 31 rozegranych finałów.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Demi Schuurs nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon 2010 2011 2012 2013 2014 2015 20162022 2023
Ranking na koniec roku 1103 561 783 834

Występy w grze podwójnej

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R 1R 1R 1R 2R SF A QF QF 0 / 8 11 – 8
French Open A A A A A A A 1R 1R 2R 3R 3R 2R 3R 0 / 7 8 – 7
Wimbledon A A A A A A 1R 3R 3R QF NH 1R 2R 2R 0 / 7 9 – 7
US Open A A A A A 1R A 2R QF 2R QF 1R QF 2R 0 / 8 11 – 7
Ranking na koniec roku 583 659 605 292 239 72 71 45 8 14 12 11 17 19 0 / 30 39 – 29

Występy w grze mieszanej

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 2R 2R A 1R A 2R 2R 0 / 5 4 – 5
French Open A A A A A A A A QF 1R NH SF 2R 1R 0 / 5 5 – 5
Wimbledon A A A A A A A 1R QF 2R NH 2R 1R A 0 / 5 2 – 5
US Open A A A A A A A A 1R QF NH QF 1R QF 0 / 5 6 – 5
0 / 20 17 – 20

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 34 (18–16)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 kwietnia 2015 Katowice Twarda (hala) Belgia Ysaline Bonaventure Włochy Gioia Barbieri
Włochy Karin Knapp
7:5, 4:6, 10–6
Zwyciężczyni 2. 19 lipca 2015 Bukareszt Ceglana Gruzja Oksana Kalasznikowa Rumunia Andreea Mitu
Rumunia Patricia Maria Țig
6:2, 6:2
Finalistka 1. 1 października 2016 Taszkent Twarda Czechy Renata Voráčová Rumunia Raluca Olaru
Turcja İpek Soylu
5:7, 3:6
Finalistka 2. 7 stycznia 2017 Auckland Twarda Czechy Renata Voráčová Holandia Kiki Bertens
Szwecja Johanna Larsson
2:6, 2:6
Finalistka 3. 17 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Kiki Bertens Słowacja Dominika Cibulková
Belgia Kirsten Flipkens
6:4, 4:6, 6–10
Finalistka 4. 23 lipca 2017 Bukareszt Ceglana Belgia Elise Mertens Rumunia Irina-Camelia Begu
Rumunia Raluca Olaru
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 23 września 2017 Kanton Twarda Belgia Elise Mertens Australia Monique Adamczak
Australia Storm Sanders
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 4. 6 stycznia 2018 Brisbane Twarda Holandia Kiki Bertens Słowenia Andreja Klepač
Hiszpania María José Martínez Sánchez
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 5. 13 stycznia 2018 Hobart Twarda Belgia Elise Mertens Ukraina Ludmyła Kiczenok
Japonia Makoto Ninomiya
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 6. 20 maja 2018 Rzym Ceglana Australia Ashleigh Barty Czechy Andrea Sestini Hlaváčková
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 7. 26 maja 2018 Norymberga Ceglana Słowenia Katarina Srebotnik Belgia Kirsten Flipkens
Szwecja Johanna Larsson
3:6, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 8. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Belgia Elise Mertens Holandia Kiki Bertens
Belgia Kirsten Flipkens
3:3 krecz
Finalistka 5. 24 czerwca 2018 Birmingham Trawiasta Belgia Elise Mertens Węgry Tímea Babos
Francja Kristina Mladenovic
6:4, 3:6, 8–10
Zwyciężczyni 9. 12 sierpnia 2018 Montreal Twarda Australia Ashleigh Barty Latisha Chan
Rosja Jekatierina Makarowa
4:6, 6:3, 10–8
Finalistka 6. 18 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda Belgia Elise Mertens Czechy Lucie Hradecká
Rosja Jekatierina Makarowa
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 29 września 2018 Wuhan Twarda Belgia Elise Mertens Czechy Andrea Sestini Hlaváčková
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 6:3
Finalistka 7. 16 lutego 2019 Doha Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld Chan Hao-ching
Latisha Chan
1:6, 6:3, 6–10
Finalistka 8. 19 maja 2019 Rzym Ceglana Niemcy Anna-Lena Grönefeld Białoruś Wiktoryja Azaranka
Australia Ashleigh Barty
6:4, 0:6, 3–10
Finalistka 9. 23 czerwca 2019 Birmingham Trawiasta Niemcy Anna-Lena Grönefeld Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
4:6, 7:6(4), 8–10
Finalistka 10. 11 sierpnia 2019 Toronto Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
5:7, 0:6
Finalistka 11. 19 sierpnia 2019 Cincinnati Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld Słowenia Andreja Klepač
Czechy Lucie Hradecká
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 11. 29 sierpnia 2020 Nowy Jork Twarda Czechy Květa Peschke Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Xu Yifan
6:1, 4:6, 10–4
Zwyciężczyni 12. 26 września 2020 Strasburg Ceglana Stany Zjednoczone Nicole Melichar Stany Zjednoczone Hayley Carter
Brazylia Luisa Stefani
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 13. 5 marca 2021 Doha Twarda Stany Zjednoczone Nicole Melichar Łotwa Jeļena Ostapenko
Rumunia Monica Niculescu
6:2, 2:6, 10–8
Zwyciężczyni 14. 11 kwietnia 2021 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Nicole Melichar Czechy Marie Bouzková
Czechy Lucie Hradecká
6:2, 6:4
Finalistka 12. 8 maja 2021 Madryt Ceglana Kanada Gabriela Dabrowski Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
4:6, 3:6
Finalistka 13. 20 czerwca 2021 Berlin Trawiasta Stany Zjednoczone Nicole Melichar Białoruś Wiktoryja Azaranka
Białoruś Aryna Sabalenka
6:4, 5:7, 4–10
Finalistka 14. 26 czerwca 2021 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Nicole Melichar Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 15. 24 kwietnia 2022 Stuttgart Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Stany Zjednoczone Coco Gauff
Zhang Shuai
6:3, 6:4
Finalistka 15. 7 maja 2022 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Kanada Gabriela Dabrowski
Meksyk Giuliana Olmos
6:7(1), 7:5, 7–10
Zwyciężczyni 16. 23 kwietnia 2023 Stuttgart Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Meksyk Giuliana Olmos
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 17. 1 lipca 2023 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:2, 6:4
Finalistka 16. 13 sierpnia 2023 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
4:6, 6:4, 11–13
Zwyciężczyni 18. 17 lutego 2024 Doha Twarda Brazylia Luisa Stefani Stany Zjednoczone Caroline Dolehide
Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
6:4, 6:2

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2018 Ćwierćfinał Belgia Elise Mertens Australia Ashleigh Barty
Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe
1:6, 4:6
2019 Półfinał Niemcy Anna-Lena Grönefeld Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
1:6, 2:6
2021 Półfinał Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:3, 3:6, 6–10
2022 Półfinał Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens
1:6, 1:6
2023 Faza grupowa Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara

Australia Storm Hunter
Belgia Elise Mertens

Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
5:7, 2:6

2:6, 3:6

2:6, 5:7

Historia występów w turniejach WTA

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

Turniej Kategoria
do 2020
2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–Pa
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A P A P A P A P A 500 A 0 / 0 0 – 0
Katar Doha Premier 5/Premier P A A A P A P A P A 500 A 500 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A LQ A NH LQ A A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano A 1R 0 / 1 0 – 1
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A A Nie rozegrano A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

W grze podwójnej

Turniej Kategoria
do 2020
2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A QF SF NH SF SF RR 0 / 5 6 – 10
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A P A P A P QF P QF 500 SF 1R 0 / 4 5 – 4
Katar Doha Premier 5/Premier P A A A P A P 2R P 1R 500 1R 500 W 1 / 4 6 – 3
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A 2R 1R NH 2R 2R 2R 0 / 5 4 – 5
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A 1R SF 2R NH 1R 1R 1R 0 / 6 5 – 6
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A A A A 1R[b] QF NH F F 1R 0 / 5 10 – 4
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A W F 2R 2R SF SF 1 / 6 13 – 5
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A W F NH 2R QF F 1 / 5 14 – 4
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A A A A 1R F F W QF SF QF 1 / 7 17 – 6
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 2R A 500 0 / 1 1 – 1
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A A A A 1R W SF Nie rozegrano 1 / 3 7 – 2
Pekin Premier Mandatory A A A A A A A 2R SF QF Nie rozegrano 1R 0 / 4 5 – 4
5 / 50 87 – 44

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 21/10/2012 Turcja Antalya 10 000 Ceglana Ukraina Olha Janczuk 2:6, 6:2, 3:6
Zwyciężczyni 1. 02/03/2014 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Wielka Brytania Emily Webley-Smith 6:4, 6:2

Gra podwójna 27 (20–7)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 02/08/2009 Belgia Bree 10 000 Ceglana Belgia An-Sophie Mestach Holandia Kiki Bertens
Holandia Quirine Lemoine
1:6, 0:6
Zwyciężczyni 1. 01/08/2010 Belgia Bree 10 000 Ceglana Belgia Sofie Oyen Holandia Marcella Koek
Rosja Marina Mielnikowa
6:0, 6:1
Zwyciężczyni 2. 22/08/2010 Belgia Middelkerke 10 000 Twarda Holandia Quirine Lemoine Belgia Alison Van Uytvanck
Rosja Irina Chromaczowa
3:6, 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 3. 27/03/2011 Turcja Antalya 10 000 Ceglana Białoruś Iłona Kremień Bułgaria Martina Gledaczewa
Bułgaria Izabełła Szinikowa
3:6, 7:6(3), 10–8
Zwyciężczyni 4. 06/04/2012 Belgia Tessenderlo 25 000 Ceglana (hala) Ukraina Maryna Zanewśka Niemcy Tatjana Maria
Liechtenstein Stephanie Vogt
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 14/07/2013 Niemcy Aschaffenburg 25 000 Ceglana Holandia Eva Wacanno Niemcy Carolin Daniels
Niemcy Laura Schaeder
7:5, 1:6, 14–12
Zwyciężczyni 6. 27/07/2013 Belgia Maaseik 10 000 Ceglana Holandia Eva Wacanno Holandia Bernice Van De Velde
Holandia Kelly Versteeg
6:2, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 7. 01/09/2013 Holandia Rotterdam 10 000 Ceglana Francja Amandine Hesse Belgia Elke Lemmens
Rosja Jewgienija Paszkowa
3:6, 7:5, 10–4
Finalistka 2. 08/09/2013 Holandia Alphen aan den Rijn 25 000 Ceglana Holandia Eva Wacanno Holandia Cindy Burger
Chile Daniela Seguel
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 8. 17/11/2013 Chorwacja Bol 10 000 Ceglana Czechy Barbora Krejčíková Słowacja Vivien Juhászová
Czechy Tereza Malíková
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 9. 15/12/2013 Hiszpania Madryt 25 000 Twarda Holandia Eva Wacanno Bułgaria Elica Kostowa
Rosja Jewgienija Rodina
6:1, 6:2
Finalistka 3. 22/02/2014 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Madagaskar Zarah Razafimahatratra Rosja Jewgienija Paszkowa
Czarnogóra Ana Veselinović
2:6, 1:6
Finalistka 4. 27/06/2014 Holandia Breda 15 000 Ceglana Holandia Eva Wacanno Rosja Nateła Dzałamidze
Białoruś Swiatłana Pirażenka
4:6, 1:6
Finalistka 5. 10/08/2014 Belgia Koksijde 25 000 Ceglana Stany Zjednoczone Bernarda Pera Belgia Ysaline Bonaventure
Holandia Richèl Hogenkamp
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 10. 24/08/2014 Belgia Wanfercée-Baulet 15 000 Ceglana Belgia Elise Mertens Argentyna Tatiana Búa
Chile Daniela Seguel
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 11. 30/08/2014 Belgia Fleurus 25 000 Ceglana Holandia Arantxa Rus Szwecja Hilda Melander
Rosja Marina Mielnikowa
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 12. 16/11/2014 Egipt Szarm el-Szejk 25 000 Twarda Belgia Marie Benoît Rosja Walentina Iwachnienko
Rosja Polina Monowa
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 13. 07/12/2014 Tunezja Susa 10 000 Twarda Holandia Kelly Versteeg Słowacja Vivien Juhászová
Czechy Tereza Malíková
6:3, 6:0
Zwyciężczyni 14. 08/02/2015 Francja Grenoble 25 000 Twarda (hala) Japonia Hiroko Kuwata Francja Manon Arcangioli
Holandia Cindy Burger
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 15. 27/02/2015 Włochy Beinasco 25 000 Ceglana (hala) Chile Daniela Seguel Szwajcaria Xenia Knoll
Włochy Alice Matteucci
6:4, 4:6, 11–9
Finalistka 6. 21/06/2015 Wielka Brytania Ilkley 50 000 Trawiasta Belgia An-Sophie Mestach Rumunia Raluca Olaru
Xu Yifan
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 16. 07/08/2015 Belgia Koksijde 25 000 Ceglana Belgia Elise Mertens Polska Justyna Jegiołka
Francja Sherazad Reix
6:3, 6:2
Finalistka 7. 30/04/2016 Wielka Brytania Wiesbaden 25 000 Ceglana Belgia Steffi Distelmans Belgia Marie Benoît
Holandia Arantxa Rus
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 17. 08/05/2016 Francja Cagnes-sur-Mer 100 000 Ceglana Rumunia Andreea Mitu Szwajcaria Xenia Knoll
Serbia Aleksandra Krunić
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 18. 13/05/2016 Francja Saint-Gaudens 50 000 Ceglana Czechy Renata Voráčová Niemcy Nicola Geuer
Szwajcaria Viktorija Golubic
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 19. 30/07/2016 Czechy Praga 75 000 Ceglana Czechy Renata Voráčová Hiszpania Sílvia Soler Espinosa
Hiszpania Sara Sorribes Tormo
7:5, 3:6, 10–4
Zwyciężczyni 20. 12/08/2016 Belgia Koksijde 25 000 Ceglana Belgia Steffi Distelmans Turcja Başak Eraydın
Białoruś Iłona Kremień
6:1, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (4)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2011 Australia Australian Open Twarda Belgia An-Sophie Mestach Japonia Eri Hozumi
Japonia Miyu Katō
6:2, 6:3
Finalistka 2011 Francja French Open Ceglana Rosja Wiktorija Kan Rosja Irina Chromaczowa
Ukraina Maryna Zanewśka
4:6, 5:7
Finalistka 2011 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Tang Haochen Kanada Eugenie Bouchard
Stany Zjednoczone Grace Min
7:5, 2:6, 5:7
Zwyciężczyni 2011 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Irina Chromaczowa Stany Zjednoczone Gabrielle Andrews
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
6:4, 5:7, 10–5

Uwagi

  1. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.
  2. W parze z Elise Mertens nie zdążyły się wycofać przed rozpoczęciem turnieju, ale w pierwszej rundzie oddały mecz walkowerem. Liczone jako start turniejowy, ale nie jako porażka.

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-22]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-22]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-22]  (ang.).