Kiki Bertens

Kiki Bertens
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1991
Wateringen

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

2021

Trener

Raemon Sluiter

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (13 maja 2019)

Australian Open

4R (2020)

Roland Garros

SF (2016)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

3R (2018, 2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

16 (16 kwietnia 2018)

Australian Open

QF (2015)

Roland Garros

QF (2016)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

3R (2015, 2017)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kiki Bertens (ur. 10 grudnia 1991 w Wateringen) – holenderska tenisistka.

Kariera tenisowa

Karierę sportową rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF we Vlaardingen. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła drugą rundę, pokonując w pierwszej Irynę Buriaczok. W 2007 roku wygrała kwalifikacje w holenderskim Alkmaar, ale w pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Olgą Brózdą. Rok później w Brukseli, w parze z Nicolette van Uitert, dotarła do półfinału gry podwójnej, a potem, w Eschende, do półfinału gry pojedynczej.

Przełomowym w karierze był rok 2009. W czerwcu, w Apeldoorn, dotarła do finału singla, pokonując między innymi w ćwierćfinale Claudine Schaul z Luksemburga. W finale przegrała z Francuzką Nathalie Piquion. W lipcu, w parze z Quirine Lemoine, wygrała swój pierwszy turniej deblowy w Bree, a do końca roku wygrała jeszcze cztery podobne turnieje. Również w singlu odniosła pierwsze zwycięstwa, wygrywając turnieje w Almere i w Antalyi. W sumie w karierze wygrała siedem turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.

W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w grze singlowej. W rozgrywkach cyklu WTA w marokańskim Fezie pokonała w finale Hiszpankę Laurę Pous Tió 7:5, 6:0[1]. Sukces pozwolił jej na wejście do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 92. W 2012 roku wygrała kwalifikacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, w których pokonała Annikę Beck, Olgę Puczkową oraz Mădălinę Gojneę i po raz pierwszy w karierze awansowała do turnieju głównego tej rangi. W pierwszej rundzie trafiła na Amerykankę Christinę McHale, z którą przegrała w trzech setach i odpadła z dalszych rozgrywek.

Sezon 2013 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland. W Paryżu w meczu półfinałowym przeciw Sarze Errani skreczowała przy stanie 0:5. Kolejne ćwierćfinały osiągnęła w Acapulco i Marrakeszu.

W sezonie 2014 osiągnęła w grze pojedynczej czwartą rundę French Open, w której uległa Andrei Petković 6:1, 2:6, 5:7.

W 2015 roku Holenderka zanotowała półfinał w ’s-Hertogenbosch. W styczniu razem z Johanną Larsson zwyciężyły w zawodach deblowych rozgrywanych w Hobart, w finale pokonując Witaliję Djaczenko i Monikę Niculescu 7:5, 6:3. Pół roku później w Båstad, ponownie w parze z Larsson, wygrały w meczu mistrzowskim 7:5, 6:4 z deblem Tatjana MariaOlha Sawczuk.

W styczniu 2018 roku wygrała turniej deblowy w Brisbane. Wiosną na nawierzchni ziemnej triumfowała w Charleston i doszła do finału w Madrycie. W sierpniu zdobyła tytuł w karierze w Cincinnati. Następnie była najlepsza w Seulu. Wskutek kontuzji pleców Simony Halep po raz pierwszy zakwalifikowała się do kończącego sezon WTA Finals; dotarła w nim do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Eliną Switoliną.

Życie prywatne

30 listopada 2019 poślubiła swojego fizjoterapeutę Remko de Rijke. 3 kwietnia 2022 urodziła syna, Matsa.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q2 1R 1R 2R 1R 1R 3R 2R 4R A 0 / 8 7 – 8
French Open A A A Q1 1R 1R 4R 1R SF 2R 3R 2R 4R 1R 0 / 10 15 – 10
Wimbledon A A A A 2R 1R Q1 1R 3R 1R QF 3R NH 1R 0 / 8 9 – 8
US Open A A A Q1 2R 1R 1R 2R 1R 1R 3R 3R A 0 / 8 6 – 8
Ranking na koniec roku 973 569 230 184 63 87 69 101 22 31 9 9 9 0 / 34 37 – 34

Występy w grze podwójnej

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R QF 1R 2R 1R A A A 0 / 6 4 – 6
French Open A A A A 1R 1R A 1R QF 3R 3R A A A 0 / 6 7 – 6
Wimbledon A A A A A A A 1R 2R 1R 3R A NH 1R 0 / 5 3 – 5
US Open A A A A 1R 2R 1R 3R 2R 3R 2R A A 0 / 7 7 – 7
Ranking na koniec roku 1008 519 312 195 296 326 251 38 37 19 43 178 116 0 / 24 21 – 24

Występy w grze mieszanej

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A 2R A A A NH 1R 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A A A A A A A A A NH 0 / 0 0 – 0
0 / 2 0 – 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 15 (10–5)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 kwietnia 2012 Fez Ceglana Hiszpania Laura Pous Tió 7:5, 6:0
Zwyciężczyni 2. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana Kolumbia Mariana Duque Mariño 6:2, 6:2
Finalistka 1. 17 lipca 2016 Gstaad Ceglana Szwajcaria Viktorija Golubic 6:4, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 27 maja 2017 Norymberga Ceglana Czechy Barbora Krejčíková 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 4. 23 lipca 2017 Gstaad Ceglana Estonia Anett Kontaveit 6:4, 3:6, 6:1
Zwyciężczyni 5. 8 kwietnia 2018 Charleston Ceglana Niemcy Julia Görges 6:2, 6:1
Finalistka 2. 12 maja 2018 Madryt Ceglana Czechy Petra Kvitová 6:7(6), 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 6. 18 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda Rumunia Simona Halep 3:6, 7:6(6), 6:2
Zwyciężczyni 7. 23 września 2018 Seul Twarda Australia Ajla Tomljanović 7:6(2), 4:6, 6:2
Zwyciężczyni 8. 3 lutego 2019 Petersburg Twarda (hala) Chorwacja Donna Vekić 7:6(2), 6:4
Zwyciężczyni 9. 11 maja 2019 Madryt Ceglana Rumunia Simona Halep 6:4, 6:4
Finalistka 3. 16 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Stany Zjednoczone Alison Riske 6:0, 6:7(3), 5:7
Finalistka 4. 28 lipca 2019 Palermo Ceglana Szwajcaria Jil Teichmann 6:7(2), 2:6
Finalistka 5. 27 października 2019 Zhuhai Twarda (hala) Białoruś Aryna Sabalenka 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 16 lutego 2020 Petersburg Twarda (hala) Kazachstan Jelena Rybakina 6:1, 6:3

Gra podwójna 16 (10–6)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 17 stycznia 2015 Hobart Twarda Szwecja Johanna Larsson Rosja Witalija Djaczenko
Rumunia Monica Niculescu
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 2. 19 lipca 2015 Båstad Ceglana Szwecja Johanna Larsson Niemcy Tatjana Maria
Ukraina Olha Sawczuk
7:5, 6:4
Finalistka 1. 27 września 2015 Seul Twarda Szwecja Johanna Larsson Hiszpania Lara Arruabarrena
Słowenia Andreja Klepač
6:2, 3:6, 6–10
Finalistka 2. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda Szwecja Johanna Larsson Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
0:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana Szwecja Johanna Larsson Japonia Shūko Aoyama
Czechy Renata Voráčová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 4. 16 października 2016 Linz Twarda (hala) Szwecja Johanna Larsson Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Květa Peschke
4:6, 6:2, 10-7
Zwyciężczyni 5. 22 października 2016 Luksemburg Twarda (hala) Szwecja Johanna Larsson Rumunia Monica Niculescu
Rumunia Patricia Maria Țig
4:6, 7:5, 11-9
Zwyciężczyni 6. 7 stycznia 2017 Auckland Twarda Szwecja Johanna Larsson Holandia Demi Schuurs
Czechy Renata Voráčová
6:2, 6:2
Finalistka 3. 17 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Demi Schuurs Słowacja Dominika Cibulková
Belgia Kirsten Flipkens
6:4, 4:6, 6-10
Zwyciężczyni 7. 23 lipca 2017 Gstaad Ceglana Szwecja Johanna Larsson Szwajcaria Viktorija Golubic
Serbia Nina Stojanović
7:6(4), 4:6, 10-7
Zwyciężczyni 8. 24 września 2017 Seul Twarda Szwecja Johanna Larsson Tajlandia Luksika Kumkhum
Tajlandia Peangtarn Plipuech
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 9. 15 października 2017 Linz Twarda (hala) Szwecja Johanna Larsson Rosja Nateła Dzałamidze
Szwajcaria Xenia Knoll
3:6, 6:3, 10-4
Finalistka 4. 29 października 2017 Singapur Twarda (hala) Szwecja Johanna Larsson Węgry Tímea Babos
Czechy Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10
Zwyciężczyni 10. 6 stycznia 2018 Brisbane Twarda Holandia Demi Schuurs Słowenia Andreja Klepač
Hiszpania María José Martínez Sánchez
7:5, 6:2
Finalistka 5. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Belgia Kirsten Flipkens Belgia Elise Mertens
Holandia Demi Schuurs
3:3 krecz
Finalistka 6. 12 stycznia 2020 Brisbane Twarda Australia Ashleigh Barty Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 6:7(7), 8–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 Półfinał Ukraina Elina Switolina 5:7, 7:6(5), 4:6
2019 Faza grupowa
(zawodniczka rezerwowa)
Australia Ashleigh Barty
Szwajcaria Belinda Bencic
3:6, 6:3, 6:4
5:7, 0:1 krecz

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2017 Finał Szwecja Johanna Larsson Węgry Tímea Babos
Czechy Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2016 Faza grupowa Ukraina Elina Switolina
Rosja Jelena Wiesnina
6:2, 4:6, 2:6
4:6, 6:7(5)
2019 Finał Białoruś Aryna Sabalenka 4:6, 2:6

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 06/09/2009 Holandia Almere ITF 10 000 ziemna Holandia Angelique Van Der Meet 6:2, 6:4
2. 04/10/2009 Turcja Antalya ITF 10 000 ziemna Rosja Nanuli Pipija 6:2, 6:2
3. 27/06/2010 Holandia Rotterdam ITF 10 000 ziemna Holandia Danielle Harmsen 6:4, 6:2
4. 14/08/2011 Belgia Koksijde ITF 25 000 ziemna Bułgaria Elica Kostowa 6:2, 6:1
5. 11/03/2012 Meksyk Irapuato ITF 25 000 twarda Kazachstan Jarosława Szwiedowa 6:4, 2:6, 6:1
6. 25/03/2012 Wielka Brytania Bath ITF 25 000 twarda Niemcy Annika Beck 6:4, 3:6, 6:3
7. 09/08/2015 Belgia Koksijde ITF 25 000 ziemna Francja Myrtille Georges 3:6, 6:2, 6:3

Przypisy

  1. Kiki Caps Dream Week, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-04-28. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-21]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-21]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-21]  (ang.).