Dominique Dufour de Pradt : Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominique Dufour de Pradt

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1759
Allanche

Data śmierci

18 marca 1837

Miejsce pochówku

Cmentarz Père-Lachaise, ?↗

Arcybiskup Mechelen

Okres sprawowania

od 1809 do 1815

Biskup Poitiers

Okres sprawowania

od 1805 do 1808

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

czerwiec 1783

Nominacja biskupia

1 lutego 1805

Sakra biskupia

2 lutego 1805

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	2 lutego 1805
Konsekrator	Pius VII
Współkonsekratorzy	Benedetto Fenaja Francesco Bertazzoli

Dominique-Georges-Frédéric Dufour de Pradt (ur. 23 kwietnia 1759 w Allanche, zm. 18 marca 1837 w Paryżu) – francuski duchowny i dyplomata, rezydent w Księstwie Warszawskim w roku 1812, w latach 1809 - 1815 arcybiskup Mechelen. Święcenia kapłańskie przyjął w czerwcu 1783. Sakrę biskupią otrzymał 2 lutego 1805.

Bibliografia

Dominique Dufour de Pradt [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-09-07] (ang.).

Przedstawiciele dyplomatyczni Francji w Polsce

I Rzeczpospolita	Gilles de Noailles (1573) Jean de Montluc (1573) Jean Choisnin (1574) Jacques de Faye (1575) baron de Charnacé (1629) Claude de Mesmes (1633) baron Claude de Rorté (1636) Charles de Bretagne-Dubois d’Avaugour (1640–1646) Renée Dubec Crespin (1644) wicehrabia Louis d'Arpajon (1648) Antoine de Lombres (1655–1665) Pierre de Bonzy (1664) Toussaint Forbin de Janson (1674) François-Gaston de Béthune-Sully (1676–1692) Robert Leroux d'Esneval (1692) Melchior de Polignac (1693–1696) de Forval (rezydent) i abbé de Castagneres de Chateauneuf (1697) Charles de Caradas (1700–1702) Jean Casimir Baluze (1702–1703) Jean Louis d’Usson de Bonnac (1707–1710) Jean Victor de Besenval (1710–1721) François Sanguin de Livry (1726) Michel (1728) markiz Antoine-Felix de Monti (1729–1736) Alphonse Marie Louis de Saint-Séverin (1744–1745) Charles-Hyacinthe, markiz Des Issards (1746–1752) Charles François de Broglie (1752–1756) Antoine-René de Voyer de Paulmy, markiz d’Argenson (1762–1764) Jean Antoine Monnet (1764) Louis Gabriel Conflans (1766) Jean-Claude Gérault i Wojciech Jakubowski (1766) Bonneau (1770–1787) Marie Louis Descorches (1791–1792) Bonneau (Chargé d’affaires) (1794)
Księstwo Warszawskie	Étienne Vincent (1807–1809) Jean-Charles Serra (1809–1811) Louis Pierre Édouard Bignon (1811) Dominique Dufour de Pradt (1812) Louis Pierre Édouard Bignon (1813)
Królestwo Polskie	Raymond Durand (1827–1837) Charles de Théis (1840)
II Rzeczpospolita	Eugène Pralon (1919) Hector André de Panafieu (1919–1926) Jules Laroche (1926–1935) Léon Noël (1935–1940) Emmanuel Lancial (1942–1944)
Polska Ludowa	Christian Fouchet (1944) Roger Garreau (1945) Jean Baelen (1947) Étienne Dennery (1950) Pierre de Leusse (1954) Éric de Carbonnel (1956) Étienne Burin des Roziers (1958) Pierre Charpentier (1962) Arnauld Wapler (1966) Augustin Jordan (1970) Louis Dauge (1973) Serge Boidevaix (1977) Jacques Dupuy (1980) Jean-Bernard Raimond (1982) Jean-François Noiville (1985) Claude Harel (1986)
Rzeczpospolita Polska	Claude Harel (do 1990) Alain Bry (1990–1994) Daniel Contenay (1994–1997) Benoît d’Aboville (1997–2002) Patrick Gautrat (2002–2004) Pierre Ménat (2004–2007) François Barry Delongchamps (2007–2012) Pierre Buhler (2012–2016) Pierre Lévy (2016–2019) Frédéric Billet (od 2019)