Drugi rząd Umara Karamiego
Drugi rząd Umara Karamiego – rząd Republiki Libańskiej funkcjonujący od października 2004 do kwietnia 2005.
Powstanie
20 października 2004 roku Rafik al-Hariri ogłosił dymisję swojego gabinetu. 21 października Umar Karami został mianowany po raz drugi premierem Libanu. 26 października sformował rząd, liczący 30 członków, w tym dwie kobiety[1][2].
Upadek
14 lutego 2005 roku Rafik al-Hariri zginął w zamachu bombowym, co doprowadziło do gwałtownych protestów społecznych, które przerodziły się w tzw. cedrową rewolucję. W wyniku masowych, antysyryjskich protestów Umar Karami, uważany za sojusznika Syrii, musiał podać się do dymisji 28 lutego tego samego roku[3]. Mimo że prezydent Émile Lahoud ponownie desygnował Umara Karamiego na prezesa rady ministrów, nie udało mu się sformować nowego rządu[4]. 19 kwietnia nowym premierem został Nadżib Mikati.
Skład
Stanowisko | Imię i nazwisko | Wyznanie |
Premier | Umar Karami | Sunnita |
Min. ekonomii i handlu | Adnan al-Kassar | Sunnita |
Min. sprawiedliwości | Adnan Addum | Sunnita |
Min. przemysłu | Leila Sulh Hmede | Sunnitka |
Min. edukacji | Ahmad Sami Minkara | Sunnita |
Min. obrony | Abdel Rahim Mrad | Sunnita |
Min. spraw zagranicznych | Mahmud Hammud | Szyita |
Min. zdrowia | Mohammad Dżawad Chalife | Szyita |
Min. spraw socjalnych | Ghazi Zaajter | Szyita |
Min. robót publicznych i transportu | Jassin Dżaber | Szyita |
Min. pracy | Assem Kanso | Szyita |
Sekretarz stanu ds. parlamentu | Wafaa Dika Hamze | Szyitka |
Min. ds. uchodźców | Talal Arslan | Druz |
Min. środowiska | Wiam Wahhab | Druz |
Sekretarz stanu | Mahmud Abdel Chalek | Druz |
Min. spraw wewnętrznych | Sulajman Farandżijja | Katolik-Maronita |
Min. turystyki | Farid Hajkal al-Khazen Wadih al-Khazen (od 18 II 2005) | Katolik-Maronita |
Min. telekomunikacji | Jean-Louis Kardahi | Katolik-Maronita |
Sekretarz stanu | Jusuf Salame | Katolik-Maronita |
Sekretarz stanu ds. reformy administracji | Ibrahim Daher | Katolik-Maronita |
Min. kultury | Nadżi Bustani | Katolik-Maronita |
Wicepremier | Issam Fares | Prawosławny |
Min. finansów | Elias Saba | Prawosławny |
Min. informacji | Elie Ferzli | Prawosławny |
Sekretarz stanu | Karam Karam | Prawosławny |
Min. rolnictwa | Elias Skaff | Katolik-Melchita |
Min. energii | Maurice Sehnawi | Katolik-Melchita |
Sekretarz stanu | Albert Mansur | Katolik-Melchita |
Min. młodzieży i sportu | Sebah Hownanian | Prawosławny Ormianin |
Sekretarz stanu | Alain Tabourian | Prawosławny Ormianin |
Przypisy
- ↑ New Ministers (ang.) Daily Star Lebanon, 28 października 2004 [dostęp 08-08-2011]
- ↑ Présence féminine innovatrice et prédominance nordiste au sein du Cabinet Karamé La “combinaison du possible” (fr.) www.rdl.com.lb, 30 października 2004 [dostęp 09-08-2011]
- ↑ Lebanese ministers forced to quit (ang.) BBC News, 28 lutego 2005 [dostęp 08-08-2011]
- ↑ Karami fails to form cabinet (ang.) www.asianews.it, 12 kwietnia 2005 [dostęp 08-08-2011]
- p
- d
- e
Po uzyskaniu niepodległości |
|
---|---|
Podczas wojny domowej |
|
Po porozumieniu z Taif |
|
Po cedrowej rewolucji |
|